ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉีพระมิมปฏิรูป ยกศพนั่นแปล ภาค 3 - หน้าที่ 99
เรื่องมหลักกเะระ
20. 37/5 ตั้งแต่ สุตา อนฺญวา กาย นุตฺตา ภูมิวยเป็นต้นไป
สุตา อ. พระศาตา อนฺญวา เสด็จมาแล้ว ปฺุนิวา
ถามแล้วว่า ภูกฺเว คุ่ก่อนภิกขุ ท. ตุมเม อ.เธอ ท. สนุษินนา
เป็นผู้นั่นประชุมกันแล้ว กาย ด้วยอ้อมคำ ถาม นู อะไรหนอ อดฺดุลมี เอรเทฺ ในกาลนั่นดี อึด ดังนี้ (จวน) ครั้งเมื่อล่าว
(มย) อ. ข้าพเจติ ท. สนุษินนาฯ เป็นผู้นั่นประชุมกันแล้ว
อามาย นาม กาย ด้วยอ้อมคำชื่ออึ (อุม) ย่อมมี เอรเทฺ ในกาลนั่น อิติ ดังนี้ (เทติ ภุญฺญ) อันฺภิษุ ท. เหล่านั่น วุตตู
ภิกฺขุ อ. ภิกษุ ท. เหล่านั่น (อุตสา มุรฺษปาณิกา) เมื่อนางนมรุ-ปานั้น (มตฺยา) ตายแล้ว (โรติดฺวา) ร้องไห้แล้ว (ปริวิตฺวา) รำไรรแล้ว (กลมฺมนติ) ย่อมลำบาก อันท่านอา ในกาลนั่นเทียว นหามได้ เอตร ภิกฺขุ อ. ภิกษุ ท. เหล่านั่น อุตสา มุรฺษปาณิกา
เมื่อนางมุษราปนิกนั่น นิพพุทธิตวา บังเกิดแล้ว กากโยนี ในกำเนินของกาว รวมมาย เทียวไปอยู่ ลมฺพติรฺติ ที่สิงแห่งสมุทร
สมุทอุเบย อันคลื่นแห่งสมุทร ปอเสตวา ให้เข้าไปแล้ว สมุททิ มาริสาย ให้ตายแล้ว กากา เป็นกา หุวามา เป็นโรติดฺวา