พระบรมปฏิญาณและคำสอนในพระธรรม : หน้า 198/244

ประโยค - คำฉิพพระบรมปฏิญาณที่ถูกต้อง ยกศพบปลิ ภาค ก ขหน้าที่ 198 ซึ่งพระดำรัสนี้ว่า พราหมณ์ดู ก่่อนพราหมณ์ดุ ออ. ท่าน ลูโข เป็น ผู้ศรัทธา มอง ลูปาจา เป็นผู้ที่มุ่งมั่นอันศรัทธา มอง อิส ย่อมเป็น ก็ นู โณ เพราะเหตุออะไรแน่ อดีด ดังนี้ ๆ (พราหมณ์โณ) อ. พราหมณ์(อา) กราบทูลแล้วว่า โคดม ขำแต่พระโคดม โก๋ ผู้ เจริญ ปู่ตา อ. มุตร ท. จตุทาโร ส เ ฯ ของข้าพระองค์ (อจกิ) มีอยู่ อิส โดเก ในโลกนี้ เ ต ปูตา อ. มุตร ท. เหล่านี้ นานนับนาน ลำเจาะ ผู้ดำรงภา ท ยมงัณญา มะ ข้างพระองค์ นิยมานนิติ ย่อมให้ออกไป มารา จากเรือน อิฏิ ดังนี้ ๆ ( สุตา ) อ. พระศาดา ( อาท ) ตรัสแล้วว่า พราหมณ์ดุ ก่อนพราหมณ์ เตนี ถ่ออย่างนั้น ดัง อ. ท่าน ปริยาปณูวา จง เล่าเรียนแล้ว คาถาโย่ ตั้งคาถา ๆ คำอธิษฐานนี้ มหาชนทยา ครั้นเมื่อมุ่งแห่งมาหานชาน สนุนปิติ ประชุมแล้ว สภา ในสภา ปุตตสุด ครั้นเมื่อบุตร ท. นี้สนุกสนุ นั่งแล้ว ภาส จงกล่าวว่า อุฬา อ. ข้ามเจ้า เยว ชาดี ปุตตะนุก นนทิสุด จ นักพลีดพลิ้นแล้ว ด้วยบุตร ท. ผู้กิณแล้วเหล่าใด ด้วย ยยล์ ปุตตาน ภา อิจฉิยา จ จักปรารถนาแล้ว ซึ่งความเจริญ แก่มุตร ท. เหล่านี้ด้วย ต สุตา อ. บุตร ท. เหล่านั้น ทาเรศิ สู่ปัญญา ผู้อ่านภรรยา ท. ยยบแล้ว วาระนิติ ย่อมรุกาน มะ นี้ข้างแล้ว ลา อิว ราวะ อ. สูบิย ( วาสนุตโต ) รุกาณอยู่