มหารนาวานิจ - การนำเสนอธรรมะ : หน้า 105/244

ประโยค คำฉันพระธรรมนั้น ยกคลื่นแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 105 เรื่องมหารนาวานิจ ๒๐. ๕๘/๕ ตั้งแต่ โอ จิ ริ พาราณสิโต กุลุมภรตูตาน์ เป็นต้นไป. จิ ได้บว่า โอ วานโจ อ. พ่อค้ามัน สกุลตานัน ยิ่งอ่อง แห่งเวียง ท. ปูโล ๕ ปฐมทา ให้เต็มแล้ว วัดถาน ด้วยผ้า ท. กุลุมภรตานัน อนันบุคคลอ้อมแล้วด้วยดอกคำ อากโต มาแล้ว พาราณ- สิโต จากเมืองพารานสี สาวตรี สุมงสาวตรี วิจฉาย เพื่อคำขาย ๆ โอ วานจูโอ อ. พ่อคันนั่น ปูวา ถึงแล้ว ที่ดีรี ซึ่งฝังแห่งแม่น้ำ (จินตควา) คิดแล้วว่า อะ อ. เรา อดุลิสรสาม จักข้ามขึ้น นาที ซึ่งแม่น้ำ เสวะ วันพรุ่ง อิต ดังคนี้ โมเวฉวา แก่แล้ว สกุณา ซึ่งเกื้อเกียน ท. วิส อยู่แล้ว ตุตถอาร ขาน ในที่นั่นนึง เทียว ๆ มหามโม อ. เมฆ่อใหญ่ อุดฐิทาวา ตั้งฉับแล้ว รุตติ ใน ราตรี วิสุล ยงฝนให้ตกแล้ว ๆ นาที อ. แม่น้ำ ปรุา อันทเต็ม อุทกสุข ด้วยน้ำ อุจสร่า ได้ตั้งอยู่แล้ว สตกหา ตลอดวัน ๆ (หนา) อ. ชน ท. ศิษลู เล่นแล้ว นฤคุตติ ซึ่งนับถือ นครอร ญรีในพระนคร สตกห้า ตลอดวัน ๆ กิจอ อ. กิจ คุสุภรุตที วัดถ์ดี้ ค้วยผ้า ท. อนันบุคอมแล้วด้วยดอกคำ นฤติ ย่อมไม่มี ๆ วานิโอ อ. พ่อคำ