ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำฉิฬพระรมไฟทุจริตยา ยกพัทเถิ ผอ - หน้าที่ 183
ไปแล้ว เคหนี สูเรน ท. สถานิ อันเป็นของตน อารเตา ชอก
แล้ว ตอ ฉฺด ซึ่งเนื้อตวามนั้น มาตาปดิ่น แก่มาราและบิดา ท. ฯ
อ ค ครั้งนั้น มาตาปดิ่ว อ. มารดาและบิดา ท. นอัสทารกน
ของเด็ก ท. เหล่านั้น โหมนสุขุมบุตรา ผู้ตื่นและชึงความโหมนัส ปรี-
เทวัส รีบแล้วว่า ปุตคตา อ. บุตรน้อย ท. โน ของเรา ท.
วิปนทฤกิลา เป็นผู้มีฤทธิ์บันใจนแล้ว ชาตา เกิดแล้ว อิด ดังนี้ ๆ
อ ค ครั้งนั้น มนุษสา อนมนู่ ท. ปฏิวิสาภา ผู้นูเอย เบกา ผู้
yen ไบละเมล อาณดูวา มาแล้ว กดีสู้ กล่าวแล้ว ธมมัง ซึ่งธรรม
โหมนสุขปลุมมุตาย เพื่อประโยชน์แก่อื่นยังความโหมนัสให้เข้าไป
สงวิสย เนส ที่น่า แก่นชน ท. เหล่านั้น ๆ ชนะ อ. ชนะ ท.
เหล่านั้น สุตตา ฟังแล้ว ก็ สิ่งย่อคำ เตส มนุสสาน ของ
มนุษ ท. เหล่านั้น (อญฺวา) กล่าวแล้วว่ามั้ย อ. เรา ท. นิยาม-
เทศาสาม ถักมอบถวาย อึม ทารก ซึ่งเด็ก ท. เหล่านี้ สงบสุข
แก้พระสมณ โคมสุขเธอ ผู้โคมนันเทียร อิติต ดังนี้ นิสุธ นำไป
แล้ว วิหาร สุวาร มสุธิ พร้อม อาณติถน โดยหมู่แห่งญาติ
มนุษตน อันใหญ่ ๆ
( สุตฺตา) อ. พระศาสดาว โอโลกดูตามรงลูแล้ว อายย์ ซึ่ง
ธรรมเป็นเครื่องอาศัย สละ ชนาน แห่งชน ท. เหล่านั้น เทสนุโต
เมื่อตอนทรงแสดง มุข ซึ่งธรรม อาถี ได้ทรงภายแล้ว คาถา
ซึ่งพระคาถา ท. อิมาเหล่านี้ว่า