ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉูงพระบรมฉายาลักษณ์ ถอดภาพปลอ ด ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๒
เรื่องภิกษุผูเคยเป็นนายตำรวจอาจารย์
๓๖. ๑๙๓/๔ ตั้งแต่โอ สิกิ เอกทิวาส อิริวดีที่ดีเรี
เป็นต้นไป.
ก็ได้รับว่า เอกทิวาในวันหนึ่ง โส กิญ อ. ภิกขุนั้น
ทิสาว เห็นแล้ว หดหิมมิ ซึ่งบุคคลผูฝึกซ้อมช่าง เอก หุติ ทมสุมมิติ
(จินตดดาว) อุตตนา อิจฉิคารณ์ สิกขาปฏิ อาสก โณด์ ผู้คงแล้วว่า
อ. เรา จักฝึก ซึ่งช่างเชือกหนึ่ง ดังนี้ ไม่อาจอยู่ เพื่อรองซ่างให้
ศึกษา ซึ่งเหตุอันคนปรารถนาแล้ว อริวามดีที่ดี เรี ซุ้งแห่งแม่ว่า
ชื่ออริวามดี อมุนุตดาว เรียกแล้ว ภิกขุ ซึ่งภิกษุ ท. ชิด ผู้ขึ้นอยู่
แล้ว สมัยในที่ใกล้ อาศา กล่าวแล้วว่าอาโส แนะผู้มีอายุ สง
ถว่า อยู่ หดหริโโย อ. นายทัตาวาคาร์ นั้น วิชญาอายุ พิงแทง อิม
หุติ ซึ่งึ่งนี้ อตุฎฐาณนาม ชื่อในโอนไนซ์ ลูญาอายุ พิง
ช้างให้ศึกษา อิม การณ ซึ่งเหตุนี้ ขุ.ปุปาเออ พลานันเทียว อิค ดังกี้ ๆ
โส หดหริโย อ. นายหัตถาวารย์นั้น สุวฺวา ฟังแล้ว ก่อ ซึ่งง้อยคำ
ศสส ภิกขุโน ของภิกษุนั้น กวีว กระทำแล้ว ตาเหมือนอย่างนั้น
ทมมิ ฟื้นแล้ว ตำ หุติ ซึ่งช่างนั้น (กุฎา) กระทำ สุนดุ ให้เป็น
สัตว์อันตนฝึกดีแล้ว ๆ เต ภิกขุ อ. ภิกษุ ท. เหล่านั้น อาโรเจสุ
กราบกูแล้ว ตำ ปวดติ ซึ่งความเป็นไปนัน สตฺฎู แก่พระศาสดา ๆ