ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำชี้พระรำบรรจงถูกต้อง ยกพี่พิมพ์ภาค 1 - หน้า 162
อ. ชน ท. กฤษฎา กระทำแล้ว ปรีดา ปาปกม์ ซึ่งธรรมอันลามก อนิสนหน่อย (ปจฑนี) ย่อมไหม (นิซา) ในรุก กาล สึงาก อปมุตตคูเณ อันมีประมาณอันน้อยนั่นเทียว ปณ ก็ กมม อ. กรรม ลามกเณว อันลามกนั่นเทียว เคส ชนา ของชน ท. เหล่านั้น อภิณูปิ เม็งสอง (การณ) เป็นเหตุ (โหโต) ย่อมเป็นสุข
เหตุใด เตน การเนิน เพราะเหตุนี้น (ววนํ) อ. พระดำรัสว่า นิดิกุมม มาเกษา ปรดู อดิ ดั่งนี้ (ภาควา) อันพระผู้พิภ
ภาคเจ้า วุดตั คืดแล้ว ๆ
ปน กี สมพนโธ อ. การสัมพันธิ ปทสฺ ซึ่งว่า ปรดู อดิ ฑิบ ดั่งนี้ ปจฺปนเทน ด้วยบทว่าปจฺจู ปรโฑ บ้างหน้า (ปณฤตเดน) อันบัณฑิต (ภาคทูฟว) พิพากระทำฯ
(อุตโโต) อ. อภิญา ยา เด ชนา อ. ชน ท. เหล่านั้น นินทนุมา ผู้มีกรรมอันทราม เปจจ เลาไปแล้ว ปรดู โลเก ในโลกอื่น คือว่า คนฤา ไปแล้ว อิติโ โลกโต จากโลกนี้ มา เป็นผู้สมอันน ปรโลก ในโลกอื่น ภวนติ ย่อมเป็น อิติดังนี้ ๆ