ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำอธิษฐานบนพระบรมบรรจงทูบที่ถกฏถาร ยกศิษฏาเปิด ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๓๕
แล้วว่า ภานุต ขาแต่พระองค์ผู้พบเจริญ ภวา อ. พระผู้พระภาคเจ้า
การฤๅ จงทรงบุคคลให้ทำ รุ่ง ซึ่งความเป็นแห่งพระราชอาณา อนไม่เป็นเหตุมา อมตัย อนไม่เป็นเหตุ
ยังบุคคลให้มา อฉิน อนไม่เป็นเหตุชนะ อาชัย อนไม่เป็นเหตุยิ่ง
บุคคลให้ชนะ อโล่ง อนไม่เป็นเหตุเคราะห์โศก อใจปาย อนไม่เป็นเหตุ
เหตุบุคคลให้คร่าโศก ธมฺมฺน โยธรรมนิด อิต ดั่งนี้ฯ
ออก ครั้งนั้น สุตา อ. พระศฏา ววา ครัสแล้วว่า ปาโม
ดูแต่อามผู้บาบ ปน กิ ดุจ อ. ท่าน วลสี กล่าวแล้ว เอ๋
อย่างนี้ มะ กะเรา ขิ ใด ดุจ อ. ท่าน ปลสุส ย่อมเห็น ก็ ซึ่ง
อะไร (ตสส) ม ของเรานั้น อิต ดั่งนี้ มาริ กะมารั้น
(วดน) ครั้นเมื่อลำว่า ภนด ขาแต่พระองค์ผู้บริญอิทธิฌา
อ. อธิษฐาน ท. จตุโรส อภวา โบ อันพระผู้พระภาคเจ้าแ
สุภาวิตา ทรงให้เจริญดีแล้ว ก็ ภาว อ. พระผู้พระภาคเจ้า
อาณามโน ทรงหวังอยู่ อภิญจะบ ยิ่งทรงน้อมนึก ปภตระราช
ซึ่งบุญหลวง หิวนัด คำว่าอันวันตัวา สุวณฺณ จงเป็นทอง อิติ
ดั่งนี้ กติม หิวนฺดุสส ปภุตราชูส อมฺมุฏตุต อ. ความที่
แห่งบุญกลางชื่อว่าสมบัติ เป็นภูเขานพระองค์ทรงน้อมนึกแล้วนั้น
สวนณเอว พึงเป็นทองนั่นเทียว อสสมื่น พึงเป็น อหิป เม อ. ขา-
พระองค์ กริสาสาม จักรกระทำ ธนากินี ซีงอิอุบูลบุคคลพึงกระทำ
ด้วยทรัพย์ ธนาน ด้วยทรัพย์ โว แก่พระองค์ ท. อิติ เพราะเหตุ