ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉีพระมัจฉามัะถุถูกยกพั้ญเล่า - หน้าที่ 45
เรื่องปัญญาอาบาส
๔.๒๕/๑/๓ ตั้งแต่ เด คิริ มมั่ โสภามา วิหาร เป็นต้นไป
ก็ ได้บ่าว่า อุปสกา อ. อุปสกา ท. เหน่านั้น โสภามา เป็นผู้ใคร่อื่นอันฟัง มมั่ ซึ่งธรรม ( หุตรา ) เป็น คนคาว ไป แล้ว วิหาร สุริหา วนติววา ถวายบังคมแล้ว สถคร์ ซึ่งพระ ศาสดาว นิสติคู่ นั่งแล้ว เอกมนต์ ณ ส่วนสุดข้างหนึ่ง ๆ ก็ จิดุฏิ อ. อันทรงพระดำว่า อยู่ ปุฏคโล อ. บุคคลนี้ ขฤติโย เป็น ยถติว ( โหติ ) ย่อมเป็น อะ ปุคโล อ. บุคคลนี้ ขฤติโย เป็นพรหมนัน ( โหติ ) ย่อมเป็น อัย ปุคโล อ. บุคคลนี้ จตุโต เป็นผู้กันแล้ว ซึ่งความลำบาก ( โหติ ) ย่อมเป็น อะ อ. เรา เทสสุมา จักแลง มมั่ ซึ่งธรรม อิมสุ ปุถสนล แก่บุคคลนี้ ( กฤวา ) กระทำ อุทา อุภา ให้โอภา อะ. เรา ( เทสสุมา ) จักไม่แสดง ( มมั่ ) ซึ่งธรรม อิมสุ ปุถสนล แก่บุคคลนี้ ( กฤวา ) กระทำ ( อุภา ) ให้โอภา อิิติ ดังนั้น นู ปปฤชติ ย่อมไม่เกิดขึ้น พุทธาจา แห่งพระพุทธเจ้า ท. ฯ
( สุตา ) อ. พระศาสดา เทสนาโต เมื่ออธรงแสดง มมั่ ซึ่งธรรม อาทุปา ทรงปรากฎ ยุโภจิ ใปกิonj ปุคคล ซึ่งบุคคลคาโด คนหนึ่ง ปรุฏิวามา ทรงกระทำแล้วในเบื้องหน้า มัมนาคาร วึ่งความ