คำฉันพระปัญญาที่ถูกอก : หน้า 109/244

ประโยค - คำฉันพระปัญญาที่ถูกอก ( - หน้าที่ 109 เรื่องนางกีสาโคดม ๒๒. ๔๙/๑๒ ตั้งแต่ วรุด สุสวยคต โย จ วสุสตต์ เป็นต้นไป. วรุด อ. เรื่อง (เมา) อันข้าพเจ้า วิกฤตารวดา ฉติ คำว่า ให้พิสดารแล้ว คาถาอวยพรในการพรรณนาซึ่งพระคาถาว่า จ ก็ โย ปุคคลโณ อ. บุคคลใด อปลัส ไม่เห็น อยู่ ป่า ซึ่งนาม อันนี้ตายแล้ว ชีวี พิง เป็นอยู่ วสุต สั้นร้อยแปดปี ชีวิต อ. ความ เป็นอยู่ เอก่า สินวันหนึ่ง (ปุคคลสุด) แห่ง บุคคล ปสุตโต ผู้เห็นอยู่ ป่า ซึ่งบท องค์ อันไม่ตายแล้ว เลยโย เป็นธรรมฐานเปรียบเสมือนว่า (โต โสต สุสุต ปุคคลสุด วาสุต สี้โต) กว่า ความเป็นอยู่ ตลอดร้อยแปดปี แห่งบุคคลนั้น ( โหติ ย่อมเป็น อติ ดังนี้ สหสตูรคุณ ในสหสาสวรรษ ๆ ที่ ก็ ตา ในกาลนั้น สตุตา อ. พระศาสดา อาห ตริส แล้วว่า กีสาโคดมิ คู่ก่อนกีสาโคดมิ สทิธฤดู อ. เมล็ดผกาาด ท. เอกจรรดตา อันมีช่องมือหนึ่งเป็นประมาณ ๒ อันเธอ ลุทธา ได้