การอธิบายพระธัมมปวัฏฐาก : หน้า 208/244

ประโยค- คัณธีร์พระธัมมปวัฏฐาก ยกศ์พัทเปิด ภาค ๓ - หน้า 208 ( อุตโข ) อ. อรรถวณ ตินิมาธาภิวัฒน์ เป็นผู้อำนวยความเท็จ และความง่วงเหงานครองบ้างแล้ว ( อิติ ) ดังนี้ ตกดุ ปทุม ในบท ท. เหล่านั้นหนา ( ปทุม ) แห่งว่า มัทธิวิ อิติดังนี้ ๆ ( อุตโข ) อ. อรรถวณ มหาโจโฉ เป็นผู้บริโภคมาก อาหาร- หยุดถอาคารสกูลตกถกและพรหมนึกชื่ออ้างสกุลกะและพรหมนึกชื่อว่าอ้างสกุลกะและพรหมนึกชื่อว่ากามาสกะและพรหมนึกชื่อว่าดวิมิกะ ท. นา พพรหมคณาใดคนหนึ่ง ( อิติ ) ดังนี้ ( ปทุม ) แห่งว่ามหาคูโล อิติดังนี้ ๆ ( อุตโข ) อ. อรรถวณ ปฐวีวัว ตัวอันบุคคลเลี้ยงแล้วสุรก- ภูกตน ด้วยอาหารของสุรกู ฯคุณทากินา มีราบิ้นตัน ( อิติ ) ดังนี้ ( ปทุม ) แห่งว่า วิบาปปูโล อิติดังนี้ ๆ ก็ จริงอยู่ มรสุโตร อุสุรตัวอันบุคคลเลี้ยงแล้วในเรือน โปสยม- มาโน ตัวอันบุคคลเลี้ยงอยู่ ปฐาย จำเดิม ( สุรสุด ) พลกาลโน แต่กาลแห่งสุรกตัวยังอ่อน ออกนิโต ไม่ได้อยู่ นึกมิดู เพื่ออัน ออกไป พิก ในภายนอก เขาา จากเรือน ( อุตโข ) ถูกสรีกาล ในกาลแห่งคนมีสีรีอ่อนอ้วน สมปรารถนุชู ถ่ายไปสยมมาแล้ว เหตูามญอาถสุ จานสุในที่ ท. มีญาได้แห่งเตียงเป็นต้น อุตส- สนโท ปสุสนโท สายคดี หย่อนนอน หายใจออก หายใจเข้าอร่อย นั่นเทียว ๆ