คณิฐิพระธัมมปทัฎฐาธิกา : หน้า 210/244

ประโยค- คณิฐิพระธัมมปทัฎฐาธิกา ยกพัณฑ์เปิด ภาค ๑ - หน้าที่ 210 ลูกชูโชน ในโภชน้อันตนได้แล้ว อสจู นั้น ขุนาฎา เป็นธรรมชาติจางง วนภูติ ย่อมเป็น (โส ภูฏฺตาภโร) อ. อาหารอันบุญคุณบริโภค แล้วนั้น ปล่อย รักษาอยู่ อา่งู ร็องอายุ ชีวิต ย่อม คร่ำคร่าไป สนิก ค่อย ๆ ดีด ดั่งนี้ รถโชน แก่พระราชา อุปกรณ์เสน ด้วยอำนาจแห่งอุปกรณ์ อุตรมานว่า ยังมา พรอ อุตตรมะ โอ.ูก คุฯา ทรงให้เรียนเอกแล้ว อาจิจิ ตรัสบอกแล้ว อุปาย ซีงอุบายว่า ดัว อ.เธอ เวทยาสี พึงกล่าว อิม คำ ศึ่งคำนี้่ ธนโปล โชนเวลาวเ ในเวลานั้นเป็นที่เสวย แห่งพระราชานันเทิงจก คำ ดั่ง อ. เธอ โกษุน ปริหาอปลายสี่ พึงโชนาะให้สีอรอบ อิมาน อุปาย่น โดยอุบายนี้ อิติ คั้นี้ โส อุตตรมาน ใน อ. มานพึงซื้ออุดตระนั้น อกาส ได้กระทำ แล้ว ตา เหมือนอย่างนั้นฯ อปิรน สมญา โดยสมยื่นอีก ราชา อ. พระราชา สนุติโตร ทรงดำรงอยู่ด้วยดีแล้ว สุดลุกส์ไซ รู้มพระ สระรัตอันบาพร้อม สุขปุโต๋ ผู้ทรงถึงแล้วชื่นความสุข (อุตโน) นาฏิกา ทนปนปรมาย เพราะความที่เท่ห์พระองค์ทรงเป็นผู้มีอาวุสุกก่อนมี ทะนานเป็นประมาณเป็นอย่างยิ่ง อุปนูรัสส โรง ผู้มีความคุ้มเคย อันเกิดขึ้นแล้ว สุตรี ในพระศาสดา อสติสถานงอรสถาน ปวุตติ สงให้เป็นไปแล้ว สุตาถา ตลอดวัน ๓ สมุปฏมหาวโน