ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประวัติ - คํานึงพระมามปาฏิหาริยาก รอดพ้นปลอด ภาค ๓ หน้าที่ ๓๐
อิตด ดังนี้ ๆ
( สุต๎า ) อ. พระศาสดา อ าปนุโด้ เมื่อจะตรัสเรียก เตส
ภิภู น แห่งภิภู าน นาอุนตรา ภูติ ซึ่งภิภู รูปหนึ่ง อาศร ถ แล้วว่า ภิภู อิติ ดังนี้ ๗
( อตฺโถ ) อ. อนุชาเชษฐู ไม่พึงถึงทั่ว วิสาสะ
ซึ่งความมุ่งใจ (อิติ) ดังนี้ ๗ (ปถสฺา) แห่งงว่า วิสาสามาปิติ
อิติดังนี้ ๗
อิทํ อุดฺฌป๎`อ. อนุราชนิวา วิญญู คู่อื่นภิกษุ ภิกษุ นาม ชื่อ
อ. ภิกษุ อปนุตโต เป็นผูมซิงแล้ว อรหัตตุ ซึ่งความเป็นแห่งพระ-
อรหันต์ อาสาวกบุญมาคือ อันบันติณบับพร้อมแล้วว่ามาคสลิน ไปแห่ง
อาสะ หฤทู เป็น น อาปนุเชษฐ ไม่พึงถึงทั่ว วิสาสะ ซึ่งความ
วางไว้ ว่า โอ้ว อา มุข ฯ ของเรา อปฺปโก เป็นสภาพน้อยป (โหติ) ย่อมเป็น อติ ดังนี้ อิมาน
สมปุนสีลาทิกาวามตฺุเกนเอา การเผดาน เพราะเหตุนี้มิความที่แห่ง
คนเป็นผู้มีคุณธรรมอันดีพร้อมแล้วเป็นต้นเป็นประมาณนั้นเทียว หิ เหมือน
อย่างว่า คูโถ อ. คูอ อปมุฑฺตโฺ แม้อนันต์ประมาณอันน้อย ทุกโฺ เป็นเหตุ
(โหติ) ย่อมเป็น อวฉันนั่น อิติ ดังนี้ ( ภควา ) ว่าเป็นคำ
อธิบาย อันพระผู้มิพระภาคเจ้าตรัสแล้ว โหติ ย่อมเป็น ฯ