คติธรรมมปที่ถูกต้อง - หน้าที่ 180 คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 7 หน้า 180
หน้าที่ 180 / 244

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการเรียนรู้เกี่ยวกับคติธรรมที่ถูกต้อง โดยกล่าวถึงการที่บุคคลพึงละอายในการศึกษาความรู้ โดยยกตัวอย่างจากวัดซึ่งเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญ การมีความละอายนั้นเป็นคุณธรรมที่ทำให้มนุษย์เติบโตและเข้าใจในมิติทางจิตใจ และมีผลในการพัฒนาความคิดที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความเห็นผิดและผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตและการเรียนรู้ โดยเน้นว่าการอยู่ในสิ่งที่ถูกต้องจะทำให้จิตใจมีความสงบและเห็นคุณค่าของการศึกษาในทางที่ถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาคติธรรม
-ความละอายในการเรียนรู้
-ข้อควรระวังในความเห็นผิด
-บทบาทของวัดในความรู้
-จิตวิทยาของการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- คติธรรมมปที่ถูกต้อง ยกศีรษะเปิด ภาค ๑ - หน้าที่ 180 ยังคงละอายให้นำเรียน อุปปัจฉนแน อนุบุคคลไม่ปิดแล้ว (อดิ) ดังนี้ (ปกาสุ) แห่งง่วง ว่า สุขีตาย อิติ ดังนี้ ๆ (อุโฏ) อ. อธิบ่าว่า หิ จริงอยู่ ทริโภปีนุ้อ องค์เป็นเครื่องยังคงละอายให้นำเรียน ลูซิดทุพ นาม ชื่อว่าเป็นวัดอันบุคคลพึงละอาย (โหวด) ย่อมเป็น ๆ ปน ก็ เต สุตตา อ.สัตว์ ท. เหล่า นั้น อุปปัจฉนเทวดา ไม่ปิดแล้ว ดัง นี้ก็เป็นเครื่องยังความละอายให้นำเรียน แล้ว วิรุณา เที่ยวไปอยู่ อ. สุชหนิติ นาม ชื่อว่าอำมะไม่ละอาย ลูซิดทุพในพระวัดอันบุคคลพึงละอาย ๆ เทน การเนน เพราะเหตุนัน ถ สุตตา อ. สัตว์ ท. เหล่านั้น ลูซิดละอายอยู่ ลูซิดทุพเพน เพราะวัดอันบุคคลไม่พึงละอาย อคชัญติ ไม่ละอายอยู่ ลูซิดทุพเพน เพราะวัดอันบุคคลพึงละอาย มุจนทิฐิ อ. ความเห็นผิด ดูจนุคหนวกวน ๆ เพราะความเป็นคืออันถือเอาอันเปล่าด้วย องฺถณกถหนภาวน จ เพราะความเป็นคืออันถือเอาโดยประกาศอันด้วย โหวดิ ย่อมมี สุตตา อ.สัตว์ ท. เหล่านั้น สมาทิตวา สมาทานแล้ว ดัง มิจฉาจิตติ ซึ่งความเห็นผิดนัน วิรณุตา เที่ยวไปอยู่ มิจฉาจิตุติสมาทาน ชื่อว่าเป็นผู้สมาทานซึ่งความเห็นผิด (ฤๅวา) เป็น คูณนุติ ย่อมไป ทุกข์ติ สุกุติ นิรายทิเกว่า อันต่างอายมา มีรถเป็นต้น อดิ ดังนี้ ๆ (อุตโฏ) อ. อรรถว่า ภิกขาวานิ อ. ภาชนะแห่งภิษฎา อกิยานาม ชื่่อว่าเป็นวัตถุอันบุคคลไม่กลัว อนุปชนนิโต เพราะอันไม่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More