พระธรรมปฏิญาณเอาเปรียบ ภาค ๔ : หน้า 4/227

ประโยค - พระธรรมปฏิญาณเอาเปรียบ ภาค ๔ หน้า ๒ สำนักงานพราหมณ์แล้วตรัสถามว่า "พราหมณ์ เธอเกี่ยวอะไรอยู่?" เขากราบทูลว่า "ข้าพระองค์กำวัดปฏิญาณแก่ภูฏูทั้งหลายอยู่พระเจ้าข้า" พระศากดา. เธอได้การสงเคราะห์จากสำนักงานของภูฏูเหล่านั้นหรือ? พราหมณ์. ได้พระเจ้าข้า, ข้าพระองค์ได้แต่เพียงอาหาร, แต่ท่านไม่ให้ข้าพระองค์บวช [พระสาริฐุรเป็นผู้นำบูญญูกเวที] พระศากดารับส่งให้ประชุมบูญญูกสูงในเพราะเรื่องนั้นแล้ว ตรัสถามความนั้นแล้ว ตรัสถามว่า "ภูฏูทั้งหลายใคร ๆ ตระลึกถึงคุณของพราหมณ์นี้ได้ มีอยู่บ้างหรือ?" พระสาริฐุรตรัสตอบทูลว่า "พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ใกล้จะได้, เมื่อข้าพระองค์เที่ยวบิดาเลยอยู่ในกรุงราชคฤฑ์ พราหมณ์นี้ให้คนอวยภิกษาทัพพิ้น ซึ่งนำมาเพื่อตน ข้าพระองค์ใกล้ถึงคุณของพราหมณ์นี้แล้ว" เมื่อพระศากดารัว่า "สาริฐุร ก็การที่เธอปล่อยพราหมณ์ผู้มีอุปกะอันกระทำแล้วอย่างนี้ จากฤทธิ์ ไม่ควรหรือ?" ท่านคราบบูลว่า "ก็ขะ พระเข้าเถ้า, ข้าพระองค์จักให้เขาบวช" จึงให้พราหมณ์นี้บวชนแล้ว [พราหมณ์บวชแล้วเป็นคนว่าง่าย] อาสนะที่สุดแห่งอาสนะในโรงฉันชมถึงแก่ท่าน, ท่านลำทก