พระมิ่งปฏิญาณแปลภาค 4 หน้าที่ 47 : หน้า 49/227

ประโยค - พระมิ่งปฏิญาณแปลภาค 4 หน้าที่ 47 พระราชทรงส่งเวียนพันเล่มไป ให้นำทรัพยา เกลี้ยวไว้ที่ พระลานหลวง. กองทรัพย์ได้เป็นกองสูงประมาณเท่าผลตาล. พระ ราชับสั่งให้ขาวเมืองประชุมกันแล้ว ตรัสถามว่า "ในกรุงนี้ ใคร มีทรัพย์ถึงเท่านั้นไหม ?" ชาวเมือง. ไม่มี พระเจ้าข่า. พระราชา. จะควรทำอย่างไร ? แก่คนมีทรัพย์มากอย่างนี้. ชาวเมือง. ควรตั้งเป็นเศรษฐี พระเจ้าข่า. พระราชาทำลักษณะเป็นอันมากแก่เขาแล้ว รับสั่งให้พระ ราชทานตำแหน่งเศรษฐี. ลำดับนั้น ท่าวเธอรัสบอกที่บ้านของเศรษูกินหนึ่งในนกาล ก่อนเก่าแล้ว ตรัสว่า " เหลงให้ลานพุมไหม้กิจกในนี้แล้ว ปลูก เรือนอยู่เถิด." เมื่อเขาแสดงด้านนั่น จุดพื้นที่ทำให้เรียบอยู่, หน้า ทรัพย์ได้ผุ้คนยับเยินด้วยกันแล้ว. เมื่อเข้ากลุ่มถูกแก่พระราชา, ท่าวเธอจึงรับสั่งว่า " หม้อทรัพย์เกิดเพราะบุญของเธอนั้นเอง, เธอ นั่นแหละจงถือเอาเถิด. " [มหาทุกขะ ตายแล้วเกิดในกรุงสวรรคตี] เขาได้ปลูกเรือนแล้ว ได้ถวายมหาทานแก่กษัตริย์พระพุทธเจ้า เป็นประมุขตลอด 7 วัน. แม้voicesหน้าแต่นั้น เขาดำรงอยู่ บำเพ็ญ บุญบานตลอดอายุ ในนับซูยะ ได้บังเกิดในเทวโลก เสวยทิพยมบุติ สิ้นพูธันครฉะนึง ในนพูธาปทุลนี้ จุดจากนั้นแล้วอีอุปถัมภ์