ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค :- พระธรรมปฏิรูปกถา ภาค ๔ - หน้า 3
อยู่ ด้วยอาหารวัตถุมีบ่าวบูชาและภัตเป็นต้น พระเณรพาท่านหลีกไปสู่ที่อาาริแล้ว กล่าวสอน พร๋สอนท่านเนืองๆ ว่า "สิ่งนี้ คุณควรทำ สิ่งนี้ คุณไม่ควรทำ" เป็นต้น ท่านได้เป็นผู้ว่ายง่าย มีปกติรับเอาโอวาทโดยเบื้องขวาแล้ว เพราะฉนั้น เมื่อท่านปฏิบัติตามคำที่พระเณรพร่ำสอนอยู่ โดย ๒-๓ วันเท่านั้น ก็ได้รับรุดพระหัตถ แล้ว พระเณรพาท่านไปสู่สำนักพระศาสดา ถวายบังคมแล้วแล้ว
ลำดับนั้น พระศาสดาทรงทำปฏิสันถารกถา ท่านแล้ว ตรัสว่า "สาริบุร อันดาวิกของเธอเป็นผู้ว่าง่ายแกล หรือ ?"
พระเณร. อย่างนั้น พระเจ้าข้า, เธอเป็นผู้ง่ายเหลือเกิน, เมื่อโทษไร ๆ ที่ข้างพระองค์แม้ว่า กล่าวสอนอยู่, ไม่เคยโกรธเลย
พระศาสดา. สารีบุตร เธอเมื่อได้สังวิหารก็เห็นปานนี้ จะพึงรับได้ประมาณเท่าไร ?
พระเณร. ข้าพระองค์พึงได้รับเมวามาที่เดียว พระเจ้าข้า
[ พวกภิกษุสงฆ์สราญพระสาริบุรดและพระราชา ]
ภายหลังวันที่หนึ่ง พวกภิกษุสนทนากันในโรงธรรมว่า " ได้ยินว่า พระสาริบุรเดระเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา มีลักลั่งอาคารส่าวคิยา ทีพิพาทหนึ่ง ให้พราหมณ์ตัดยากบวงแล้ว ; แม้พระราชเณรก็เป็นผู้อคุณ ต่อโอวาท ได้ท่านผู้วรแก่การสั่งสอนเหมือนกันแล้ว ."
[ พระศาสดาทรงแสดงอิริจิตตชาดก ]
พระศาสดาทรงสับภาคาของภิกษุเหล่านั้นแล้ว ตรัสว่า " ก็ภิญญู