พระมหากัจฉายเถระในพระพุทธศาสนา : หน้า 102/227

ประโยค๑- พระพุทธปฏิภาณวิเสทภา ภาค ๔- หน้าที่ 100 5. เรื่องพระมหากัจฉายเถระ [ ๙๕ ] [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระพุทธมาลา ทรงปรารภพระมหากัจฉายเถระ ศรัทธาเหตุแห่งความวุ่น " สุลูบุราญ " เป็นต้น. [ พระเถระยังงการฟังธรรม ] ความผิดศรัณ ในสมัยหนึ่ง พระศาสดาอันพระสาวกหมู่ใหญ่ แวดล้อมแล้ว ประทับนั่ง ณ ภายใต้ราสพของมิจฉาทิฏฐิ ในวัน มาหาปวารณา ในสมัยนั้น พระมหากัจฉายเถระอยู่ในอัตตนิบาตถกาท่านนั้นนั่งแล้วแม่แต่ที่ใกล้ ย่อมยกองค์การฟังธรรมนันเทียว, เพราะ จะนั่น พระเถระผู้ใหญ่ทั้งหลายเมื่อจะนั่ง จึงนั่งอาสนะไว้เพื่อ พระมหากัจฉายเถระ ทั่วสักกเทวราชเสด็ดจากเทวโลกทั้ง ๒ พร้อมด้วยเทพบริภัทร ทรงบูชาพระศาสดาด้วยของหอมและระเบียบ ดอกไม้อนเป็นทิพย์เป็นต้นแล้ว ประทับอยู่ มิได้เห็นพระมหากัจฉายเถระ จึงทรงรำพึงว่า " เพราะเหตุอะไรหนอเเล ? พระผู้เป็นเจ้า ของเราจึงไม่ปรากฏ, ดึงฟพระผู้เป็นเจ้าเพิง. การบงของท่านนั้น เป็น การดีเล. " พระเถระมาแล้วในขณะนั้นนั่นเอง แสดงคนซึ่งยังแล้ววน อาสนะของตนนี้นนเเล. ทั่วสักกะทอดพระเนตรเห็นพระเถระแล้ว ทรง จับข้อเท้าทั้ง ๒ อย่างแน่นแล้ว ครัวว่า " พระผู้เป็นเจ้าของเรา มาแล้วหนอ, เรายังการบงของพระผู้เป็นเจ้าอยู่ที่เดียว " ดังนี้แล้ว ก็ทรง