พระพุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑๔ - หน้าที่ ๑๙๓ พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 195
หน้าที่ 195 / 227

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอการสนทนาระหว่างสามเณรกับหัวหน้าโจรเมื่อเห็นถึงความจริงของชีวิตและการตัดสินใจบวชในพระพุทธศาสนา เรื่องราวเกี่ยวข้องกับการปล่อยบาปกรรมและความสำคัญของศิล ๑๐ ในการใช้ชีวิตที่ดีขึ้น. การที่โจร ๕๐๐ คนสนใจในคำพูดของสามเณรสะท้อนถึงการค้นหาความหมายของชีวิตและความต้องการในการเปลี่ยนแปลง สุดท้ายสามเณรคิดถึงการปฏิบัติคำสอนและการเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนทางศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-การปฏิรูป
-ความสำคัญของศิล ๑๐
-การบวช
-การเห็นธรรม
-ชีวิตและความตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- พระพุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑๔ - หน้าที่ ๑๙๓ ดังนี้แล้ว ได้กล่าวว่าคาถาเหล่านี้ว่า :- "ท่านผู้เป็นนายบ้าน ทุกผู้ทางใจย่อมไม่มี แก่ท่านผู้ไม่มีกาลเวลา ท่านผู้สงสาร- คุณ สิ้นสัญญาณแล้ว ก้าวล่วงภัยทุกอย่าง ได้, ต้นหน้าซ้ายไปสู่พลของพระอิศวรนั้น สิ้นแล้ว, ท่านเห็นธรรมแล้วตามเป็นจริง หรือ โดยองแท้, ความตาย ของท่าน ๑ หมดด้วย ดังปล่อยภาระลง ฉะนั้น." [ นายโจรขอบรรพกะสามเณร ] หัวหน้าโจรนั้นฟังคำสามเณรนั้นแล้ว แลดูโจร ๕๐๐ คนพูดว่า "พวกท่านกำำอย่างไร ?" พวกโจร ถามว่า ? นาย. นายโจร กิจในนามกลางเรือนของฉันไม่มี เพราะเห็น ปฏิกรณ์ เห็นปานนี้ก่อน, ฉันจับบวชในสำนักพระผู้เป็นเจ้า. พวกโจร ดีละ พ่อ. ล้านนั้น โจรทั้ง ๕๐๐ คนให้สามเณรแล้วจึงจับอริพฺพรฆา. สามเณรนั้นตัดผมและชายน้ำลายคามของโจรเหล่านั้นเอง ยอมด้วย ดินแดง ให้ครองผ้าสายเหล่านั้น ให้ตั้งอยู่ในศิล ๑๐ เมื่อ พวกสามเณรเหล่านั้นไป คิดว่า "ถ้าจะจำไม่ได้มพระเกทรังหลาย ไปเสีย, พระเกทรเหล่านั้นจจักไม่อาจทำสมธรรมได้, จำเดิม แต่กาลที่พวกโจรจับเราออกไป บรรดาพระเกทรเหล่านั้น แม้รูปหนึ่ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More