พระมหากับปืนเถอะ : หน้า 16/227

ประโยค - พระอุโบสถ พระธัมปฏิสัญญาก วิชา ภาค ๔ - หน้า ที่ 14 ๔. เรื่องพระมหากับปืนเถอะ [ ๒๓ ] [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสนามีอิทธิพลในพระชนวัน ทรงปราฏพระมหากัปปิยเถอะ ศรีพระธรรมเทนานิว่า "ธมฺมิติ สุข จะ เลิด" เป็นต้น ในนเรื่องนั้น มีอนุุุปพิกา ดังต่อไปนี้ :- [ พระปัจเจกพุทธเจ้าขอกีตกรรมทำเสนานะ ] ได้ยินว่า ในอดีตกาล ท่านพระมหาก็ป็นะ มืออธิษฐานได้ทำไว้ แทบบทของพระพุทธเจ้ามทรงพระนามว่ามหุตตะ ท่องเที่ยว อยู่ในสงสาร เกิดเป็นนายช่างผู้เป็นหัวหน้า ในบ้านช่างลูกแห่งหนึ่ง ในที่ไม่ไกลแต่กรุงเทพฯ ครั้งนั้น พระปัจเจกพุทธะประมาณวัน องค์ อยู่ในหมู่บ้านประเทศ ๘ เดือน อยู่ในชุมชน ๔ เดือน อันเป็น ฤดูฝน ครวางหนึ่ง พระปัจเจกพุทธะเหล่านั้น พักอยู่ในไม่ไกลแต่ กรุงเทพฯ แล้วส่งพระปัจเจกพุทธะ ๒ รูปไปยังสำนักพระราชาด้วย คำว่า "ท่านทั้งหลายของทูลขอทำกรรมเพื่อประโยชน์แก่การทำเสนานะ." ก็ในกาลนั้น เป็นนครวัดปลงคลอรมนาวัตรของพระราชา หัวเธอทรงกล่าวว่า "ได้ยินว่า พระปัจเจกพุทธทั้งหลายยาม" จึง เสด็จออกไป ตรัสถามถึงเหตุที่มา แล้วตรัสว่า "ข้าแต่นักผู้เจริญ วันนี้ยังไม่มีโอกาส. (เพราะ) พรุ่งนี้ ข้าพเจ้าทั้งหลายจะมามีการมงคล แรกนาวัน ข้าพเจ้าให้ในวันนี้๗" ไม่ทรงอธิษฐานพระปัจเจก- *พระมหาเธย (พระราชปัญญาด้วย) ป.๓ วัดสัมพธรวงศ์ แปล