ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระภิษุสมถวิทยา ภาค ๔ - หน้าที่ 74
"เราอยู่รมอเรือนเพื่อประโยชน์แก่ชนเหล่าใด ชนเหล่านั้นแม้งทั้งสองก็รวมแล้ว; ดังนี้ ประโยชน์อะไรของเราด้วยกรองเรือนเหล่า?
เราว่า" แล้วจึงออกจากในสำนักงานมภิษุ, ก็เลยรับบวชแล้วไม่มนานเลยได้บรรลุ พระอรหัต.
[ พวกภิกษุสนธนาก็ตามพระธรรมิกะ ]
ภายหลังวันหนึ่ง พวกภิกษุสนทนานกันขึ้นในธรรมสภาวา "ผู้มีอายุทั้งหลาย ธรรมิกุบาล ออกวชบรรลุพระอรหัตแล้ว ทั้งได้เป็นพี่น้องกันและภรณี ก็เพราะความที่ตั้งอยู่ในธรรม." พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอ นั่งประชุมกันด้วยเรื่องอะไรหนอ ?", เมื่อพวกภิกษุกราบทูลว่-base "> ด้วยกถาคำนี้" แล้ว จึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ธรรมดาว่าบัดนี้ไม่พิจารณาความดีเสื่อมเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน (และ) ไม่พิจารณาความสำเร็จเพราะเหตุแห่งคน.
บัณฑิตต่ออย่าไม่ทำบาป เพราะเหตุแห่งคน ย่อมไม่ทำบาป เพราะเหตุแห่งบุคคลอื่น, บัณฑิต ไม่พึงปรารถนาบุรุษ, ไม่พึงปรารถนาทรัพย์ ไม่พึงปรารถนาแวนแคว้น (และ) ไม่พิธี
ปรารถนาความสำเร็จเพื่อคน โดยไม่เป็นธรรม, บัณฑิตนั้นพึงเป็นผู้มีศีล มีปัญญา ตั้งอยู่ในธรรม."