พระสมปุริกวิจารณ์ ภาค ๔ หน้า ๒๑๙ : หน้า 221/227

ประโยค - พระสมปุริกวิจารณ์ ภาค ๔ หน้า 219 ถามว่า "ทราบว่า พระองค์ทรงทราบเพื่อดูของหมอผมฉันหรือ? พระเจ้าข้า." พระศาสดา เอ อะไรรุ่ง นางโคฎมี ได้อะไร? จึงควร พระศาสดา ได้เมล็ดพรรณ์ผักกาดสักหยิบมือหนึ่ง ควร นางโคฎมี จักได้ พระเจ้าข้า แต่ในเรือนใคร? จึงควร พระศาสดา บุตรหรืออธิษฐา ๆ ในเรือนของผู้ใด ไม่เคตตาย, ไม่นเรือนของผู้นั้น จึงควร นางกุลรับว่า " คิดะ พระเจ้าข้า " แล้วถวายบังคมพระศาสดา อุ้มบุตรผู้แต้วแล้วตัวสะเอวเข้าไปในบ้าน ยืนอยู่ที่ประตูเรือน หลังแรก กล่าวว่า "เมล็ดพรรณ์ผักกาดในเรือนนี้ มีบ้างไหม? ทราบว่านั่นเป็นเพื่อบุตรของฉัน." เมื่อเขาถอบว่า "ม," จึง กล่าวว่า "ถ้าอย่างนั้น งงให้เถิด," เมื่อคนเหล่านั้นนำเมล็ดพรรน์- ผักกาดมาให้, จึงถามว่า "ในเรือนนี้ บุตรหรืออธิษฐาเคยตายไม่มี บ้างหรือ? แม่" เมื่อเขาถอบว่า " พูดอะไร? แม่, เพราะคนเป็น มีเมล็ดน้อย, คนตายมันแหละมีมาก." จึงกล่าวว่า "ถอย่าง นั่น งรับเมล็ดพรรณ์ผักกาดของท่านไปเถิด, นันไม่เป็นยา เพื่อ บุตรของฉัน" แล้วได้ให้คนไป; เที่ยวถามโดยท่านเอง ตั้งแต่เรือน หลังนั้น. นางไม่รับเมล็ดพรรณ์ผักกาดในเรือนหลังหนึ่ง ในเวลา เย็นคิดว่า "โอ กรรมนหนัก, เราได้ทำความสำคัญว่า "บุตรของ เราเท่านั้นตาย, ก็ในบ้านทั้งสิ้น คนที่ตายเท่านั้นมากกว่าคนเป็น."