ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระชิมปภูมิฤๅถิอบแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 137
แล้วสั่งบังคับว่า "ท่านจงฆ่าโจรเหล่านี้ ท่านจะได้รับความมั่นคง"
นายดำพฤกษ์ก็ดังนั้นรับว่า "ดีละ" แล้วฆ่าโจรเหล่านั้น ได้ความน่ากลัวแล้ว
ครั้งนั้นชาวเมืองเหล่านั้นปรึกษากันว่า "บูรพาชนีดี พวกเราจักทำให้เป็นคนฆ่าโจรประหนึ่งที่เดียว" ดังนี้แล้วจึงให้ตำแหน่งนั้นแก่นั้น กระทำความน่ากลัวแล้ว
นายดำพฤกษ์ก็นำโจร (คราวละ) ๕๐๐ ๆ ซึ่งนำนามาแต่ก็ปิ๋ง ๕ คำบ้าง ทีอุดรบ้าง เขาม่าโจร (สีง) ๒ พันคน ซึ่งนำมาแต่ก็ผึ้ง ๕ ด้วยอุบายอย่างนั้น จำแนกแน่น แล้วต่างมนุษย์ที่เขานำมา ๆ คือ "คนหนึ่งสองคน" ทุกวัน ๆ ได้กระทำโจรมาตก-กรรมสิ้น ๕๔ ปี ในเวลานั้นเป็นคนแก่ เขาไม่อาจจะตัดศีรษะด้วยการฟื้นที่เดียวได้ ต้องฟื้น ๒-๓ ที่ ทำให้มนุษย์ทั้งหลายลำบาก พอชาวเมืองคิดอ่านว่า "คนฆ่าโจรเมื่อจักเกิดขึ้น ผู้หนึ่งทำมนุษย์ทั้งหลายให้ลำบากเหลือเกิน จะต้องการอะไรด้วยผู้ฟัง" จึงถอดตำแหน่งนั้นของเขเสียด
นายดำพฤกษ์ก็นำ กระทำโจรมาตรามอยู่กลางก่อ สิงไม่ได้นัก อย่างนี้ คือ "การนุ่งผ้าใหม่ การดื่มกาเขื่อน้ำมันที่รุ่งด้วยเนื้อใหม่ การประดับดอกมะลิ การทาด้วยของหอม." ในวันที่ถูกออกจากตำแหน่ง เขากล่าวว่า "ท่านทั้งหลาย จงด่มยาเจื่อน้าน้ำแห่เรา" แล้ว ให้คนดื๋อผ้าใหม่ระเบียบดอกมะลิและเครื่องทา ไปยังแม่้ำอาบแล้ว นุ่มผ้าใหม่ ประดับดอกไม้ มีตัวทาด้วยของหอมมาสู่