ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระ ธั ม ม์ ทั ศนี ภาพ แปล ภาค ๕ - หน้าที่ 214
แล้ว สlarวมในดิส พึงชำระทางไปพระนิพพาน
โดยเร็วที่สุด"
ในกาลอุบัติ สนา นางปฏิชาณอิสรแก่ประมาณเท่าๆ
ในแผ่นดินใหญ่แล้ว ต้นอยู่ในโสดาปัตผล ชนะแม่เหลืออันเป็น
อันมาก บรรลุอิสรผลหลายมี โสดาปิติสเป็นต้น ดังนี้แล
[ นางปฏิชาณทูลขอบวช ]
ฝ่ายนางปฏิชาณนั้นเป็นพระ โสดาบันแล้ว ทูลขอจรรษา
กะพระศาสดา พระศาสดาทรงส่งนางไปยังสำนักงานของภิกษุนี้
ให้บรรพชาแล้ว นางได้ถามมะทแล้วปรากฏชื่อว่า "ปฏิชาณ"
เพราะนางกลับความประพฤติเดีได้ย์ วันหนึ่ง นางกำลังอมหดตน้ำ
ล้างเท้า เท่าน้ำ น้ำนั้นไหลไปหน่อยหนึ่งแล้วก็หาย โชว์ที่ 2 น้ำที่
นางเทลง ได้ไหลไปกว่าน้ำครั้งนั้น ครั้งที่ 3 น้ำที่ลง ได้ไหลไป
ไกลแม่ว่านั้น ดังนั้น นางถือเอานั้นนั่นแลเป็น
อารมณ์ กำหนดด้วยทั้ง 3 แล้ว คิดว่า "สัตว์เหล่านี้ ตายเสียใน
ปฐวีก็มี เหมือนน้ำที่เรานั้นลงครั้งแรก ตายเสียในชั้นนี้
เหมือนน้ำที่เรานั้นลงครั้งที่ 2 ไหลไปกว่านั้น ตายเสียในปัจจิม-
วัยยังก็เหมือนน้ำที่เรานั้นลงครั้งที่ 3 ไหลไปกว่านั้น."
พระศาสดาประทับในพระคันธุกุรนพระแห่งพระมหาไป เป็นดัง
ประทับยืนตรูเฉพาะหน้าอุปมาขงนาง ตรัสว่า "ปฏิชาณ ข้อนั้น
อย่างนั้น ด้วยความเป็นอยู่วันเดียวกันดี ฉะนั้นดี ของผู้ที่น