ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระอธิษฐานทั้วถูกจาแปล ภาค ๔ หน้า ที่ 125
แท้" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสืบอนุสรณ์แสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-
" พระอธิษฐานทั้งหลาย อยู่ในที่ใด เป็นบ้านเต็มตาม เป็นป่เต็มตาม ที่ลุ่มเต็มตาม ที่ดอนเต็มตาม ที่นั้น เป็นภูมิสถานน่ารื่นรมย์"
[ แก่อธิษฐาน ]
ในพระคาถานี้ มีความว่า " พระอธิษฐานทั้งหลาย ย่อมไม่ได้กายวิภาคในบ้านจริง ๆ ดังนั้น ย่อมได้จิตวิภาวอย่างแน่นอน, เพราะอารมณ์ทั้งหลายแม้เปรียบดังดวงของทิพย์ ย่อมไม่อาจทำติของพระอธิษฐานเหล่านั้นให้หวั่นไหวได้, เพราะเหตุนั้น จะเป็นบ้านหรือจะเป็นที่ใดที่หนึ่งมีเป็นเต็มดังนี้, พระอธิษฐานทั้งหลายยอมนั่งในที่ใด.
บาทพระคาถาว่า ตา ภูมิอมเฉยยิ่ง ควรว่า ภูมิประเทสนั้น เป็นที่น่ารื่นรมย์แท้."
ในเวลาจบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุจติยผลทั้งหลาย มีโสดาปฏิผลเป็นดังนั้นแล้ว.
[ พวกภุชปรารถนา]ความเป็นไปของพระสิวํี
โดยสมยี่อื่น ภุชทั้งหลายสนทนากันว่า 'ผู้มีอายุทั้งหลาย เพราะเหตุอะไรหนอแล ท่านพระสิวลีเถระ จึ่งอยู่ในท้องของมารดา ตลอด ๗ ปี ๗ เดือน ๗ วัน? เพราะธรรมอะไรงึ่งไหม้แล้วในนรก? เพราะธรรมอะไรงึ่งความเป็นผู้มาลาเดิ้ล และมียศศิลออย่างนั้น?'"