พระฉิมปฏิญญาแปล ภาค 4 - หน้า 98 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 100
หน้าที่ 100 / 227

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระศาสดาได้ตรัสถามภิกษุทั้งหลายถึงการพูดคุยเกี่ยวกับชื่อและความรู้ความจริงที่ถ่ายทอด โดยมีการเปรียบเทียบถึงบุคคลที่มีอาการต่างๆ และความสำคัญของการไม่ยึดติดในอาหารเป็นหลัก ธรรมะนี้อธิบายถึงการไม่ยึดติดและการตั้งอยู่ในความไม่หวังเพื่อเข้าถึงความจริงที่สูงกว่า ซึ่งมีการนำเสนอด้วยพระคาถาที่ชัดเจนและเข้าใจง่ายเพื่อให้ภิกษุทั้งหลายได้น้อมนำไปปฏิบัติและพัฒนาจิตใจให้สูงขึ้น สามารถศึกษาและเข้าใจได้ในบริบทของการปฏิบัติธรรมด้วย.

หัวข้อประเด็น

-การตรองคิดของพระศาสดา
-อานิสงส์และการไม่ยึดติด
-คำสอนของภิกษุ
-ความหมายของชื่อและธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค2 - พระฉิมปฏิญญาแปล ภาค 4 - หน้า 98 ชื่อมีประมาณเท่าไหร่มีใช่ไหม? พระอนุสรษะเห็นประสงค์จะให้เขารู้ความที่แท้จริงและอุปมาของคนมีมาก. " ลำดับนั้น พระ ศาสดาตรัสถามอีกหล่านว่า " ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอพูดอะไร กัน?" เมื่อภิกษุเหล่านั้นกราบทูลว่า " พูดเรื่องชื่อว่า พระเจ้าข้า" จึง ตรัสถามว่า " ภิกษุทั้งหลาย ก็พวกเธอสำคัญว่า " ของนีออนอนุษษะที" พระศาสดาตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย อนุษษะผู้ตรองเรา ไม่กล่าว ถ้อยคำเห็นปานนั้น, แท้จริง พระอิณาสพังหลาย ย่อมไม่กล่าวถาก- ปฏิพงษ์ด้วยปัจจัย, ก็เป็นบทนนี้ เกิดแล้วค้วอนุภาพของเทวดา " เมื่อจะทรงสัปอุณหินิยมแสดงธรรม ตรัสพระคาถานี้ว่า:- " อาสะทังกหลาย ของคุกดใด สิ้นแล้ว, บุคคล ใด ไม่อ้อนแล้ว ในอาการ, และ สัญญาติโมกข์ อนิมิตติวิปากค์ เป็นโครงของบุคคลใด, ร่องรอย ของบุคคลนั้น ๆ รู้ได้ถาม เหมือนรองของนก ทั้งหลายในอากาศ ฉะนั้น." [แก่โอรถ] บรรดาบทเหล่านั้น บทธว่า อาสะทัง คอวามว่า อาสะ 4 ของบุคคลใด สิ้นแล้ว. บทพระคาถาว่า อาหาร จ อนิสสิโต ความว่า อันตันหนัสฐิและทุจูนิสัช ไม่อาคแล้ว ในอาหาร. บทพระคาถาว่า ปทนุตัส สุทุรย์ ความว่า อันบุคคล
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More