พระธรรมปัทธิวาดแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 220 : หน้า 222/227

ประโยค - พระธรรมปัทธิวาดแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 220 เมื่อนางคิดเห็นอยู่ดังนี้ หัวใจที่อ่อนด้วนความรักนุ่ง ได้ถึงความแข็งแล้ว นางทิ้งฐุธไว้นป่า ไปยันต์พระาศาสดา ถวายบังคมแล้วได้ยืน ณ ที่สุดบ้างหนึ่ง ดังนี้นั้น พระศาสดาทรงตรัสถามง่าว่า "เจ้าได้เมล็ดพระรณ ผักกาดประมาณหยิบมือหนึ่งแล้วหรือ?" นางโตมมี ไม่ได้ พระเจ้าข้า เพราะในบ้านทั้งสิ้น คนตาย นั้นแหละมาก่อนเป็น ดังนี้นั้น พระศาสดาตรัสถามง่าว่า "เจ้าเข้าใจว่า' ฑุธร ของเรานั้นตาย,' ความตายนี้เป็นธรรมยืนสำหรับสัตว์ทั้งหลาย ด้วยว่า มัฎจุราชชุดร่างสัตว์ทั้งหมด ผู้มีอธิษฐานยังไม่เต็มเปี่ยมนันท์และลงในสมุทรค้ออาย ดูห่วงน้ำใหญ่นั้น" เมื่อจะทรงแสดงธรรม จึงฉายพระคาถานี้ว่า:- "มุตคุโย ย่อมพานผู้มาถามในบุตรและสัคว์ของเลี้ยง ผู้มใจเจานไปในอารมณ์ต่าง ๆ ไป ดูจุ ห้วน้ำใหญ่ พ่อขาวบ้านผู้กลับไกลไปนั้น" ในกลางบาคนา นางกลิลาโคดมดำนิวโลดาคัดผล แม้ชนเหล่าอื่นเป็นอันมาก บรรลุอิทธิปัจจัยหลายมีโลคาปัดผลเป็นด้นดังนี้แล. [นางบวงในพุทธศานา] ฝ่ายนางกลิลาโคดมนี้พูดอบรมพะกะพระศาสดาแล้ว พระศาสดาทรงส่งไปยังสำนักของนางภิญภูษีให้บรรพชาแล้ว. นางได้