ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคง - พระยุทธปฏิรูปกษัตริย์แปล ภาค ๔ - หน้า ๒๓
จักทำการต้อนรับข่าวเธอ ตั้งนี้แล้ว ในวันรุ่งขึ้น ทรงบาตและจิ้วด้วยพระองค์เองที่เดียว เสด็จต้อนรับเส้นทาง ๑๒๐ โยชน์ ดูพระเจ้าจักรพรรดิรงรับกำนันน่านนั้น ประทับนั่งเฝ้าพระราชดำริ มีพระรำ ๕ ณ ภายใต้โดนต้นโมโร รัดผึ้งแม่ปูนภาคาฤดู
ฝ่ายพระราชเสด็จมาถึงแม่ปูนแห่งหนึ่งแล้ว คัดถามว่า "นี่ชื่อแม่อะไร ?"
อำมาตย์ ชื่ออาริอจานที พระเจ้าขา
พระราชา พ่อทั้งหลาย แม่นี้มีประมาณเท่าไร ?
อำมาตย์ โดยลึก คาคุตหนึ่่ง โดยกว้าง ๒ คาวุต พระเจ้าขา.
พระราชะ ก็ในแม่นี้่นี่ เรือหรือแพมีไหม ?
อำมาตย์ ไม่มี พระเจ้าขา.
พระราชกล่าวว่า "เมื่อเรา ทั้งหลายมองว่ามีเรือเป็นดัง, ชาติอ่อนมาถ่าไปสูุรา, รายอ่อนโมสรณะ, เราไม่มีความสงสัย อก บนอุทกิพิพระรัตนตรัย ด้วยอานุภาพแห่งพระรัตนตรัยนั้น นี่นี๋ อย่า ได้เป็นเหมือนน้ำเลย" ดังนี้แล้ว ทรงพระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย ระลึก ถึงพุทธเจ้าว่า "แม่เพราะเหตุนี้ "พระผู้มีพระภาคพระองค์นั่น เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า" เป็นดัง พร้อมทั้งบริวารเสด็จไป บนหลังน้ำด้วยมัทพรนั้น มัสสินธิ้งหลายกิริวไป ดูจิ้วไปบนหลังแผ่นหิน ปลายกิณีไม่เปียก
๑. ถ้ามีเป็น อุคคเนว เถติสู้ ก็แปลว่า ปลายกิณีเท่านั้น เป็นกัน.