พระถัมป์ทัศน์ภาแปล ภาค ๕ - หน้า ที่ 161 : หน้า 163/227

ประโยค - พระถัมป์ทัศน์ภาแปล ภาค ๕ - หน้า ที่ 161 นางปริพาชิกา ท่านองให้พุทธมนต์นั้น แก่ฉันบ้าง ท่านผู้เจริญ พระเถร หากว่า ท่านจักเป็นเช่นเรา เราถึงให้ นางปริพาชิกา ถ้าเช่นนั้น ขอตนยังฉันให้บรรพชาฉัน พระเถร บอกนางกีกูณูทั้งหลายให้บรรพชาแล้ว นางครันได้บรรพชาอุปสมบทแล้ว มีชื่อว่ากฤษีเสรี บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิบัติสัมบทหลายโดย ๒ - ๓ วันเท่านั้น [ ชนะกิเลส ประเสริฐ ] กิเลสทั้งหลาย สนทนากันในโรงธรรมว่า "การฟังธรรมของนางกฤษีเสรีไม่มีมาก กิเลสแห่งบรรพิตของนางจึงที่สุดแล้ว ได้ยินว่า นางทำมหาสงครามกับโครคณะนั้นชนะแล้ว" พระถวดเสรีบ่มแล้วรำลึกว่า "กิเลสทั้งหลาย บัดนี้พวกเธอสนทนากันด้วยถ้อยคำอะไรหนอ?" เมื่อกิเลสทั้งหลายนันกราบดูว่า "ถ้อยคำเช่นนี้" จึงคิดว่า "กิเลสทั้งหลาย พวกเธออย่านับธรรมที่เราแสดงแล้วว่า 'น้อยหรือมาก' บทที่ไม่เป็นประโยชน์แม้ ๑๐๐ บาทไม่ไปประเสริฐ ส่วนบทแห่งธรรมมันบันเทิงประกาศว่า เทียว องค์ เมื่ออนุภาคชนะโครคณะที่เหลือ หาที่ชื่อว่าชนะไม่ ส่วนบุคคลชนะโครคอคือกิเลส อันเป็นไปภายในนั้นแหละ จึงชื่อว่าชนะ เมื่อจะทรงสัมสมธิแสดงธรรม จึงคิดว่าสงวรคาเหล่านี้ว่า : -" กิเลสใด พึงกล่าวตาดัง ๑๐๐ ซึ่งไม่ประกอบ