พระอภิธรรมปฏิทูบฉบับแปล ภาค ๔ - เรื่องพระสัปปะทาส : หน้า 202/227

ประโคม - พระอภิธรรมปฏิทูบฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 200 ๑๑. เรื่องพระสัปปะทาสแสดง [๔๘๙] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดามีประทับอยู่ในพระเวสน์ ทรงปรารภพระสัปปะทาสแสดงธรรมเทนานักธานว่า "โยจว สุตตะ ซีว" [พระสัปปะทาให้กุฎิขัด] ดังใดด่านมา กุฎิครูผู้เนื่องในครุงสาธิต ฟังพระธรรมเทศนาของพระศาสดาแล้ว บรรพชาได้อบสมบแล้ว โดยสมัยอื่น อีก กระสันขึ้น จึงคิดว่า "ชื่อว่าภาวะแห่งกุฎสติ ไม่ควรแก่กุฎครูเช่นเรา แม้การดำรงอยู่ในบรรพชาแล้วตายไป เป็นความดีของเรา" ดังนี้แล้ว ก็เที่ยวค้นหาญาติพี่น้องของตนอยุ่ ภายหลังวันหนึ่ง ภิกขุทั้งหลายสร่างน่าแต่เช้าตรู่ ทำกิจเสร็จแล้ว ไปสู่ภาร เห็นกุฏิรงไฟ จึงใส่นั้นไว้ในหม้อใบหนึ่ง ปิดหม้อแล้วถือออกจากวิหาร ฝ่ายภิกษุผู็สรณะ ทำกิจดงั้นแล้ว เดิมมาเห็นภิกษุเหล่านั้น จึงถามว่า "นี้อะไร ? ผู้มีอายุ" เมื่อพวกภิกษุตอบว่า "ผู้มีอายุ" จึงถามว่า "จักทำอะไรกันอยู่ณุ่ง" ฟังคำของภิกษุเหล่านั้นว่า "เราจักทั้งมัน" คิดว่า "เราก็ให้ขึ้นนี้กัดตัวตายเสีย" จึงกล่าวว่า "นามาเกิด กระผมก็ทำมันเอง" ร้อนมือจากมือของภิกษุเหล่านั้นแล้ว นั่งอยู่ในที่แห่งหนึ่งแล้ว ก็