ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอุปัชฌาย์ภูติฉอภักแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๑๔๕
ภิญญ์หลายกล่าวว่า "ถ้าเช่นนั้น แมพวกเราพึงยิงคุณวิสยะ ให้บังเกิดเหมือนนาน พวกเราจำบาบิภูเอง" ดังนี้แล้ว ก็ไม่ปราณะ
ในวันที่ ๒ พระเณรองค์ที่ ๒ บรรลุอนาคมผลแล้ว แม้พระเณรนั้นนำบันฑตามแล้ว ก็มีมดก็ภูเขาอย่างนั้นเหมือนกัน ภิกษุเหล่านั้นกล่าวอย่างนี้ว่า "ท่านผูเจริญ ก็ พวกเราทำก็ภิกษุลอย่างนี้"
พวกเราจำบาบิภูค้านพระมหาเณรนำมา ภิกษุเหล่านั้นว่า "เมื่อเป็นเช่นนั้น แมพวกเรายังคุณวิสยะ ให้บังเกิดเหมือนท่านแล้ว อาจเพื่อนิภาคด้วยความเพียรแห่งบูรบุญของตนได้จึงภิกษุ
ดังนี้แล้ว ก็ไม่ปราณะ
บรรดาภิกษุเหล่านั้น ภิกษุผู้รอรับพระอรหันต์พานแล้ว ภิกษุผู้เป็นอนาถามีบังเกิดในพรหมโลก ภิกษุ & รูปนอกนี้ไม่อาจยังคุณวิสยะให้บังเกิดได้ ฝ่ายผมแล้วกระทำละในวันที่ ๙ บังเกิดในเทวโลก ในพุทธุปบาทกาลนี้ จิตจากเทวโลกนั้นแล้ว บังเกิดในเรือนแห่งตระกูลนั้นๆ
บรรดาคนเหล่านั้น คนหนึ่งได้เป็นพระราชา พระนามว่า ปุก-ลกาดิ, คนหนึ่งได้เป็นพระญากัสสป, คนหนึ่งได้เป็นพระอุทิยะ, คนหนึ่งได้เป็นพระทัตพมลอุปวา, คนหนึ่งได้เป็นปริพาชกชื่อสักกียะเ
ว่าดาวามคู่งูเป็นลาภติดบนกลกาดนี้ๆ ที่กล่าวมานี้เอาก็
ผู้ที่บังเกิดในพรหมโลกนั้น