ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค/ข้อความในภาพนี้เป็นภาษาไทย และตัวอักษรที่อ่านได้นั้นคือ:
"ประกอบ- พระอุปลิปภาพภูเขาสำแสภา ๔- หน้าที่ 159
ใกล้ประตูบ้าน ปีกิ่งหัวนกงทรายนัน กล่าววา "ผู้สามารถจะกล่าวกับเรา จงหยิบขึ้นหวัง" แล้วก็เข้าไปสูบบ้าน ใคร ๆ ชื่อว่า สามารถเข้ามาใช่หน้าที่นั้น มีได้มัย แม้นอย่างดือถึงอีก ในเมื่อถึงหัว (เก่า) เหลือแหง เที่ยวไปโดยท่านนนี้ ถึงกรุงสวัสดี ปีกิ่ง (หัว) ใกล้ประตูบ้าน พูดโดยนัยก่ากล่าวมาแล้วนั้นแล เข้าไปเพื่อภิกษา เด็กเป็นอันมากได้ยินล้อมึงไม่ได้นแล้ว
[ ธิดาเศรษฐีซึ่งอ่าว่ากุณดาเฉลิสร ]
ในกาลนั้น พระสารีศีบวรฑ ไปเพื่อจับขนด น กระทำภัคกิจแล้วออกไปจากเมือง เห็นเด็กเหล่านั้นยืนล้อมึงไม จึงถามว่า " นี่อะไร ?." เด็กทั้งหลายบอกเรื่องนั้นแก่พระเศรษฐีแล้ว พระเศรษฐีว่าจ " เด็กทั้งหลาย ถ้าย่งนั้น พวกเจ้ายิ่งถึงไมนี้" พวกเด็ก พวกกระผมกลัว ขอรับ.
พระเศรษฐี กล่าวว่า ปลอดกล่าวปัญหา พวกเจ้าเหยียบถึง. เด็กเหล่านั้น เกิดความอุตสาหะด้วยคำของพระเศรษฐี กระทำอย่างนั้น ให้ร้องอยู่ โปรษฐีขึ้นแล้ว.
นางปริพาชกมาแล้วเด็กเหล่านั้น กล่าวว่า " กิจด้วยปัญหา ของเรากับพวกเจ้าไม่?เหตุใไ พวกเจ้าจงพากันเหยียบถึงไมของเรา ?" พวกเด็กกล่าวว่า " พวกเรา อันพระผู้เป็นเจ้าใช้ให้เหยียบ." นางปริพาชก ท่านผู้เจริญ ท่านใช้ให้พวกเด็กเหยียบถึงไม ของตนหรือ ?"