ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค -- พระจันทัปทุติฮากแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 197
๑๐. เรื่องพระขนโกณฑัปฏิญญะ [๕๐]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสนามีประทับอยู่ในพระอชทวัน ทรงปรารถนาพระขนโกณฑัปญะ ศรีพระธรรมเทสนานว่า " โย จิ วสุตติ ชิวา "
เป็นต้น.
[พระเถระนั่งเข้าสมาน โจรเอาห่อจองทับไม่รู้สึก]
ได้ยำว่า พระเถระนั้นเรียนกันมาภูฏฐานในสนามพระศาดอยู่ในป่า บรรจุพระอรหัดแล้วคิดว่า " จักทูลพระศาสดา " เมื่อมา
จากนั้นนั้นเหน็ดเหนื่อยมาระหว่างทาง แวะจากทางนั่งเข้ามาบน
ศิลาภาคแห่งหนึ่ง ครั้นนั้น โจร ๕๐๐ คนปล้นบ้านแห่งหนึ่งแล้ว
ผูกของสิ่งของตามสมควรแก่กำลังของตน เอนีระเทินเดินไป ครั้ง
เดินไปใกล้สิกข์เหนือ คิดว่า ' เรามาใกล้แล้ว, จักพกเหนื่อยบน
ศิลาภาคนี้ ' แวะจากทางไปยังที่ใกล้ศิลาภาค แม้นเห็นพระเถระแล้ว
ก็มีกำลังสำคัญว่า " นี้เป็นตอไม้ " ลำดับนั้น โจรคนหนึ่งวางหัว
ส่งของลงบนศีรษะพระเถระ โจรคนอื่น ๆ ก็วางหัวสิ่งของพิมพะ
เถนะนั้น ตามประากระนี้ โจรแท้ง ๕๐๐ คน เอาห่อสิ่งของ ๕๐๐
ห่อคล่อมรอบพระเถระ แม้นตนก็คืนอนหลับ ตื่นในเวลาอรุณขึ้น
คว่ำห่อของตน ๆ ได้เห็นพระเถระก็รีบจะหนีไป ด้วยสำคัญว่า
" เป็นอนุมุข "
ทันใดนั้น พระเถระกล่าวว่าจะพากโจรนั้นว่า " อย่ากลายเลย
* พระมหาโโปรง).ธ. ๘ วัดบวรนิเวศฯ แปล.๘ ๑ ปฏิรูปาเสน บนแผ่นหินมีหลัง.