พระอิทธิมปทัตถุภาพ แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 190 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 192
หน้าที่ 192 / 227

สรุปเนื้อหา

ในหน้าที่ 190 ของพระอิทธิมปทัตถุภาพ แสดงถึงความเสียสละของภิกษุและสามเณรในการช่วยเหลือกันเมื่อเผชิญกับอันตราย โดยภิกษุได้ตัดสินใจที่จะละชีวิตเพื่อปกป้องพี่น้องและผู้ร่วมทางในยามวิกฤต แม้ว่าจะไม่ใช่บุตรของบิดาเดียวกันแต่พวกเขายังมีความเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน โดยในขณะเดียวกัน สังกิจสามเณรก็ได้เสนอที่จะเสียสละชีวิตเพื่อตนเองเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น นี่เป็นตัวอย่างของการมองเห็นในความร่วมมือและการอุทิศตนเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม ซึ่งสื่อถึงหลักธรรมในพระพุทธศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-การเสียสละ
-การช่วยเหลือ
-ภิกษุ
-สามเณร
-ความร่วมมือ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประกอบ- พระอิทธิมปทัตถุภาพแปล ภาค ๔- หน้าที่ 190 จับภิกษุปฐุ ไป เพื่อความพัสสนิกรรมเทวาคนนั้น. [ พวกภิภูยอมตัวให้โจรจับ ] พระมหากระฟังคำนันแล้ว จึงกล่าวว่าพวกภิภูว่า " ผู้มิ อายุ ธรรมาคิดเกิดแก่พวกน้อง ๆ ผู้เป็นพี่ชายต้องช่วยเหลือ, ผมจักละชีวิตของตนเพื่อพวกท่าน ไปกับโจรเหล่านี้, ข้ออันตราย จงอย่ามีแก่ทุก ๆ ท่าน, พวกท่านจงเป็นผู้ไม่ประมาททำสมาธิธรรม เกิด. " พระอนุเคราะห์ว่าว่า " ท่านขอรับ ธรรมาคิดของพี่ชาย ยอมเป็นภาระของน้องชาย, กระผมจักไป, ขอต่านทั้งหลายของเป็นผู้ไม่ ประมาทเกิด. " โดยอุบุนนี้ ชนแม่ทั้ง ๓๐ ลูกขึ้นพูดเป็นคำว่า " ผมเอง ผมเอง." ด้วยประกาศนี้ ภิกษุทั้งหมดไม่เป็นบุตรของ มรรคเดียวนะเลย, ไม่เป็นบุตรของบิดาเดียวกัน, ทั้งยังไม่สิ้นระ แต่กระนั้นก็ออมเสียสละชีวิตลาดดับ เพื่อประโยชน์แก่กิจที่เหลือ, บรรดาภิภูเหล่านั้น แม้ภิภูหนึ่งซึ่งถือว่าภาวนากกล่าวว่า " ท่านไป เกิด " มิได้เลย. [ สังกิจสามเณรขออนุญาตให้แก๋โจร ] สังกิจสามเณรได้ฟังคำอ้อนวอนว่าจงกล่าวว่า " หยุด เกิด ท่านขอรับ, กระผมจักละชีวิตเพื่อพวกท่านไปเอง. " พวกภิภู. ผู้มีอายุ เราทั้งหมดแม้จักถูกฆ่ารวมกัน ก็จําไม่ ยอมละเธอผู้เดียว. สามเณร. เพราะเหตุไร? ขอรับ. พวกภิภู. ผู้มีอายุ เธอเป็นสามเณรของพระธรรมเสนาคดี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More