พระสาริบุตรเถร: เรื่องราวในพระศาสนา พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 105
หน้าที่ 105 / 227

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวของพระสาริบุตรเถรในบริบทของพระธรรมปิฎกทัศนะแปล ภาค ๔ โดยมีการอธิบายถึงความสัมพันธ์ทางธรรมและปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างพระองค์และภิกษุอื่น ๆ พบการถกเถียงเกี่ยวกับการยกย่องและการปฏิบัติในสังวาส รวมไปถึงข้อความที่บ่งบอกถึงความสำคัญของพระสาริบุตรในพระศาสนา. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมและการศึกษาต่อสามารถเข้าไปที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

- พระสาริบุตรเถร
- พระธรรมปิฎก
- ความสัมพันธ์ในสังวาส
- ปัญหาทางธรรม
- การศึกษาในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปิฎกทัศนะแปล ภาค ๔- หน้าที่ 103 ๘. เรื่องพระสาริบุตรเถ*๖๗ [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสนามีประทับอยู่ในพระเทศฉันท์ ทรงปรารถนาพระสาริบุตร- เถร ศรัสพระธรรมเทวนาคน์ว่า "ปฏิสนฺโธ" เป็นต้น. [ พระสาริบุตรถูกภิกษุมุงหนงี้ ] ความผิดศราว่า ในสัมมัยหนึ่ง ท่านพระสาริบุตร ออกประยา แล้ว ใครอะหลักไปสู่ที่อาริฯ จึงทูลสาระผู้มียภาค ภาวนังคนแล้ว ออกไปปกติด้วยบริวารของตน ภิกษุทั้งหลายผู้ปรากฏอยู่ ด้วยสมารถ ชื่อและโคตร โดยสมารถชื่อและโคตร แล้วจึงบอกให้กลับ ภิกษุ ผู้ไม่ปรากฏด้วยสมารถชื่อและโคตรรูปใดรูปหนึ่ง คิดว่า " โอหนอ พระเถรยกองค์ปราสัยกะเราบ้าง ด้วยสมารถชื่อและโคตรแล้วพึง ให้กลับ." พระเถรไม่ทันกำหนดดั่งท่าน ในระหว่างแห่งกุฬสูงเป็นอัมภก. แม้ภิกษุนี้ผู้อาศาดในพระเวรา ว่า " พระเถรไม่ยกย่องเรา เช่นพระอุทิ้งหลายนกฤษอื่น." มุมสังวาสภูมิของพระเถรถูกอีสะ ของภิกษุนั้นแล้ว แม้อยู่เหตุนัน ภิกษุนั้นก็ผูกอตามแล้วเหมือนกัน. ภิกษุนี้รู้ว่า " บัดนี้พระเถรจัดส่วงอุปวาริธร " จึงเข้าไปสับพระ ศาสนาภราบฏูลว่า "พระเจ้าข้า ท่านพระสาริบุตรประจารฆ่าพระองค์ เหมือนทำลายมหากฬุ ไม่ยังข้าพระองค์ให้อดโทษแล้ว หลิกไปสู่ที่ * พระมหาเถื่อน ป.ธ. ๕ วัดบวรนิเวศวิหาร แปลล.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More