พระธรรมปิฎก: การบรรลุธรรมของสามเณร : หน้า 56/227

ประโยค - พระธรรมปิฎกอธิบาย ภาค ๔ หน้า 54 ไป. พวกมนุษย์เรียนว่า " นิมิตตามันเกิดขึ้นรับ ได้เท่านั้นเอง" ภัทรสำหรับนำไป" ในเวลาเสร็จภัตกิจของพระเณร ได้เอาโคะนะประกอบด้วยสัปดะเพียร ใส่เต็มบาตรภายแล้ว พระเณรคิดว่า " สามเณรของเราหล่อละ" จึงได้รับไป. [พระศาสดาทรงทำอาราธนาสามเณร] แมพระศาสดา ในวันนั้น เสวยแต่เช้าทำเดียว เสด็จไปวิหารทรงใคร่ครวญว่า " บัญติสามเณร ให้บาตรและจีวรแก่พระโอปปานแล้วกลับไป ด้วยตั้งใจว่า จักทำสมณธรรม; กิจแห่งบรรพิตของเธอจักสำเร็จหรือไม่?" ทรงทราบว่า สามเณรบรรลุล๓ อย่างแล้ว จึงทรงพิจารณาว่า " อุปนิสัยแห่งพระอรหัตจะมีหรือไม่มี?" ทรงเห็นว่า "มี" แล้วทรงใคร่ครวญว่า " เธอก็อาจเพื่อตรัสพระอรหัตก่อน ภัครกร์ที่เดียว หรือจัดไม่อาจ?" ได้ทรงพรากว่า " จักออจ" ลำดับนั้น พระองค์ได้มีความปลอดภัยอย่างนี้ว่า " สาธุๆ ถือภัครเพื่อสามเณรบริบูร เธอจะพึงทำอันตรายแก่สามเณรนี้ได้, เราจักนั่งถือเอาภัครขาที่ชมประด." ที่นั่นจักถามปัญหา ๔ ข้อเธอ, เมื่อเธอแก้อยู่, สามเณรจับบรรจุอรหัตพร้อมด้วยปัณิทิกา" ดังนี้แล้ว จึงเสด็จไปจากวิหารนั้น ประทับอยู่ที่ชมประด ศรีสถานปัญหา ๔ ข้อพระเณรผู้มาถึงแล้ว. พระเณรแก้ปัญหาที่พระศาสดา ศรีสถานปัญหา ๔ ข้อพระเณรผู้มาถึงแล้ว. พระเณรแก้ปัญหาที่พระศาสดาแล้ว. ในปัญหานั้น มีปัญจอาจิรสันตาดังนี้:-