พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ : หน้า 104/227
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 : หน้า 104/227 ข้อความส่วนหนึ่งจากพระธัมมปิฎกที่บรรยายถึงความสำคัญของการฝึกฝนทางจิตใจและการทบทวนสติปัฏฐานของภิกษุ
1 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
ในบทนี้ได้มีการกล่าวถึงความสำคัญของการฝึกฝนจิตใจ โดยเปรียบเทียบกับม้าที่ถูกฝึกอย่างดีเพื่อให้รู้จักฟังคำสั่ง และอธิบายถึงการบรรลุผลทางธรรมของภิกษุที่มีการพบปะกับผู้คนในเวลาขบเทศนา ซึ่งมีการได้พบกับอิทธิลังค์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้องและสม่ำเสมอ โดยยกตัวอย่างพระมหากัจจายนเถระเพื่อเน้นย้ำข้อคิดที่สำคัญในทางธรรม
หัวข้อประเด็น
-การฝึกจิตใจ
-อิทธิบาท
-ภิกษุ
-การปฏิบัติธรรม
-พระมหากัจจายนเถระ
ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๑๓ - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ หน้าที่ 102
คนทรมานแล้ว ได้แก่ความเป็นอินทรีย์หมดพยศร้าย เหมือนม้าอ้อน นายสารภีอูลาภฝึกดีแล้ว จะนั่น ต่อภิกษุผู้นั้น ผู้ชื่อว่า มานะอันละ แล้ว เพราะฉะนั้นมีอย่าง ๔ ดังอยู่ ผู้ชื่อว่าหาสะสมได้ เพราะ ไม่มีอาสะ ๔. ตกโกโน ความว่า ทั้งเหลาทเทพเจ้า ทั้งเหล่า มนุษย์ ย่อมกระหยิ่มคือยอมปรารถนาเห็น และกรม ของภิกษูผู้ เห็นนั่น ผู้ดำรงอยู่โดยภาวะแห่งผู้คนที่. ในเวลาขบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอิทธิลังทั้งหลายมี โสภาคดีผลเป็นกัน ดังนี้แหละ. เรื่องพระมหากัจจายนเถระ จบ.
หน้าหนังสือทั้งหมด
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More