พระอภัยมณีฉบับแปลภาค 4 - หน้าที่ 108 : หน้า 110/227

ประโยค - พระอภัยมณีฉบับแปลภาค 4 - หน้าที่ 108 1. เรื่องพระดิสรเสะชาวกรุงโกสัมพี [31] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระระเดวัน ทรงโปรดาสามเณรของพระดิสรเสดตรส พระธรรมเทสนามกวา "สนุนุตสุต มณี โคดิ" เป็นต้น. [ศียับบรรดพระอรหัตก่อนพระอาจารย์] ดังได้กล่าวมา กุลณีชาวกรุงโกสัมพีที่นั้นบรรพุทธเป็นพระศาสนา ได้อุปสมบทแล้วปรากฏว่า "พระโกสัมพิติสณฑเสะ." เมื่อพระเทระนั้นจำพระยาอยู่ในกรุงโกสัมพี อุปฐึษากำไตรจีวร เนยใสและน้ำอ้อย มาวางไว้ใกล้เท่า. ครั้งนั้นพระเทระกล่าวจะอุปฐึษากนั้นว่า "นี้อะไร? อุบาสก." อุปฐึษาก. กระผมมินต์ท่านให้จะอำพรรณามใช่หรือ? ขอรับ. ทีมพวกภิกษุผู้จำพระยาอยู่ในวิหารของพวกกระผม ย่อมได้ลามนี้, นิมนต์เกิด ขอรับ. พระเทระ ช่างเกิด อุบาสก, ความต้องการวัดวัฏฐูนี้ ของเราไม่มี. อุปฐึษาก. เพราะเหตุอะไร? ขอรับ. พระเทระ. แม้สามเณรผูเป็นกำปิปิยากรในสำนักงานของเราไม่มีผู้มีอายุ. * พระมาหาทองสาว ป.ช. 6 (พระสุทธิสารสุธี) วัดบูรพาราม แปล.