พระอธิษฐานทัศนียภาพแปล ภาค 4 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 187
หน้าที่ 187 / 227

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระเณรและพวกกฤษฎีเกี่ยวกับการอำลาที่ประสบพบเจอและความกังวลของพวกเขา โดยพระเณรแนะนำให้พวกเขานำสมเด็จไปในที่ตั้งเพื่อทำความเข้าใจเรื่องราวต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการเล่าเรื่องราวการเดินทางที่เกี่ยวข้องกับการทำสมาธิของกิญญหลาน พร้อมกับคำถามจากผู้ที่เห็นกิญญเมื่อพวกเขาเดินทางผ่าน.

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาระหว่างพระเณรและกฤษฎี
-การอำลาและการเดินทาง
-ความกังวลและการหาทางแก้ไข
-ธรรมะและสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- พระอธิษฐานทัศนียภาพแปล ภาค 4 - หน้า 185 อย่างนี้แก้วกะแรผว่า' พวกเธออำลาพิชาญของพวกเธอแล้วจึงไป, ด้วยเหตุนี้น พวกเธอจึงมาที่นี่." พระเณร คิดว่า" กิญญาหลานี้ จัดเป็นผู้ที่พระศาสตรางรเห็น เหตุอย่างหนึ่งแล้วส่งมา ที่นี่, นี่อะไรนะหนอเหรอ? รู้เรื่องนั้นแล้ว จึงกล่าวว่า" ผู้มีอายุ ก็นามเดร ของพวกท่านมีหรือ ?" พวกกฤษฎี. ไม่มี ท่านผู้มีอายุ. พระเณร. ถ้าไม่มี พวกท่านจงพาสังฆราชสมเด็จไปป. พวกกฤษฎี. อย่าเลย ท่านผู้มีอายุ, เพราะอาศัยสมเด็จ ความกังวลก็มีแก พวกเราครม, ประโยชน์อะไร ด้วยสมเด็จ สำหรับพวกภูมิอยู่ในป่า. พระเณร. ท่านผู้มีอายุ เพราะอาศัยสมเด็จ นี้ ความกังวลจึงไม่มีแกพวกท่าน, ก็แต่ว่าเพราะอาศัยพวกท่าน ความกังวลดังเดิม สามเดนนี้, ถึงพระศาสตรามืออารงส่งพวกท่านมาสำนักเรา ทรงหวังจะส่งสมเด็จไปรับกับพวกท่านจึงทรงส่งมา, พวกท่านจงพาสสมเด็จนี้ไปคิด. [ กิญญ ๑๐ รูปไปทำสมธรรมา] กิญญหลานนั้นว่า" คิดจะ รวมเป็น ๑๓ คนพร้อมทั้งสมเด็จอำภา พระเณรออกจากวิหารเทียววาจรีไป บรรลุถึงบ้านหนึ่ง ซึ่งมีพันสลากในที่สุด ๑๒๐ โยชน. พวกมนุษย์เห็นกิญญเหล่านั้นมิดฉีเล่มใส องกาสโดยการพลแล้ว ถามว่า" ท่านเจ้าขา พวกท่านจะไปไหน?"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More