ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระอิฐมหาปูชกแปล ภาค ๔ - หน้า ที่ 97
[ พระศาสดาทรงช่วยทำจิวร ] ครับในวันที่ทำจิวรของพระเศรษนั้น พระศาสดามีกฤษ ๕๐๐ รูป เป็นบริวาร เสด็จไปปฏิหารประทับนั่งแล้ว แมพระเณรมังกร ๘๐ รูป นั่งแล้วอย่างนั้นเหมือนกัน พระมหากัสสปนั่งแล้วตอนนั้น เพื่อ เย็นจิวร พระสาริญตุรเณรนั่งในท่ามกลาง พระอานนท์เณรนั่งในที่ สุด กิริยาสง่าผ่องใส พระศาสดาทรงร้อยด้ายกันในบ่วงเงิน พระ มหาโคอาคลานเณร ความต้องการด้วยวัตถุใด ๆ นี้เอง เที่ยววันนัมาวัดนั่น ๆ มาแล้ว แม้เทพิดาเข้าไปสู่อานในบ้านแล้ว ชักชวน ให้รับกิยาว่า " ท่านผู้เจริญทั้งหลาย พระศาสดาทรงทำจิวรแก่ พระอนุรุทธเณร ผู้เป็นเจ้าของเราทั้งหลายวันนี้ อนพระอสดิมาหาสาวา แวดล้อม ประทับนั่งอยู่ในวิหาร กับกฐิน ๕๐๐ รูป พวกท่านง อนุช่วยฤาเป็นต้นไปวิหาร " แม้พระท่านโมคลาดนเระ นำชำนามพู หญาใหญ่มาแล้วในระหว่างภัทร กิริยา ๕๐๐ รูปไม่อาจพึงฉันให้หมดได้ ท้าวสักกะได้ทรงทำการประพรมในที่เป็นที่กระทำจิวร พื้นแผ่นดิน ได้เป็นปรากฏว่าอ้อมด้วยน้ำครั่ง กองใหญ่แห่งข้าวของควรเกี่ยว และคัด อนุกิฐทั้งหลายฉันเหลือ ได้มาแล้ว
[ พระจีนาสพไม่พูดเกี่ยวกับปัจจัย ] กิริยาทั้งหลายโภนท่านว่า " ประโยชน์อะไร ? ของกิริยามีประมาณ เท่านี้ ด้วยข้าวยาคือเป็นต้นอันมากอย่างนี้, ญาณและอุปิยาก อัน กิริยาทั้งหลายกำหนดประมาณแล้ว พึงพูดว่า ' พวกท่าน จงนำวัตถุ