พระธัมมปทูป: เรื่องอายุวัฒนมนูญ : หน้า 178/227

ประโยค-พระธัมมปทูป: ภาค ๔ - หน้าที่ 176 ๒. เรื่องอายุวัฒนมนูญ* [๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระสาฆาคมือทรงอธิษฐานทิ้งสมบัติแท้ ประทับอยู่ ณ กุฏิในป่า ทรงปราทภูมิผู้มีอายุยืน ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "อภิวาทสัลลิสุต" เป็นต้น [พราหมณ์ ๒ สายออกบวช] ได้ยินว่า พราหมณ์ ๒ คนชาวที่ลับสมบัติกร บนฐานลึกภายใน นอก บำเพ็ญบาสนานาน ๔๕ ปี บรรดาพราหมณ์ ๒ คนนี้ คนหนึ่ง คิดว่า "ประเพณีของเราจักเสื่อมเสีย เราจักสิก" ดังนี้แล้ว จึงขาย บริภารตะที่คนทำไว้เห็ดเก่าแก่ ฯ เขามราภพร้อมด้วยโค ๑๐๐ ตัว และทรัพย์ ๑๐๐ กหาปะ ให้จังใว้เป็นกองทุน ครั้งนั้น กรรย ของเขาลดลงต่ำ ส่วนสายอีกสายหนึ่งออกจากกันไปสู่ถิ่นอื่นแล้ว ก็กลับมาสู่ครั่นน อีกนั้นแหละ เขาได้ยินความที่สายนี้มา จึงไหวพากูตรและรวบไป เพื่อองค์ก็ยืนสถา, ครั้งนี้แล้วให้บุตรในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. แม้เราจะให้ตูดในมือของมรดาแล้ว ก็ให้องค์ก่อน. * พระมหาโป่ง ป.ธ. ๘ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล. ๑. กุฏิศัพท์ แปลว่า กระท่อม มีคำว่า อรชุนกุฏิ์ คงเป็นกระท่อมที่เขา สร้างไว้ในป่า ไม่ใช่สถานที่ประทับยืน เป็นที่ประทับชั่วคราว.