ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - พระมังปฏิรูปถวายแปล ภาค ๔ - หน้า ๙๙
ไหว้เมื่อไร ? พระเจ้าข้า "
พระศาสดา. พวกเธอประสงค์จะฟังหรือ ? ภิกษุหลาย.
พากิขุน. ข้าแต่พระองค์ผู้มีอริย พระเจ้าข้า.
พระศาสดา ตรัสถามภิกษุณีว่่า " ภิกษุทั้งหลาย ในที่สุด
แห่งแสนกับแต่กนี้ พระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าไปญุตตร
ทรงอุบัติขึ้นแล้วในโลก" ดังนั้นแล้ว ตรัสถามความประพฤติในกลานก่อน
ของพระเถระทั้งหลาย ตั้งแต่นั้นตั้งความปรารถนาไว้ในกลานแห่ง
พระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าไปญุตตร. บูรพจินต์นั้น พระธรรม
สง่ากาญจ์ให้พิจารณาแล้ว ในพระบาลีอันแสดงประวัติของพระ
เถระนั้นแหละ.
[ตรัสเปรียบพระเถระด้วยพญาหงส์] ก็พระศาสดา. รับสร้างรูปจุของพระเถระนี้ให้พิส สรามแล้วจึง
ตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย เพราะอย่างนี้แล เราจึงกล่าวข้อปฏิบัติ
อันเปรียบด้วยพระฉันท์ และข้อปฏิบัติแห่งวงศ์ของพระอธิษ. อ้าง
เอากัลสาปฏของเราให้เป็นฉัน, ชื่อว่าความน้องในปัจจัยก็ดี ตะกูล
กีด วิวารกีด บริเวณกีด ย่อมไม่มีเก่ารองของเรา, นตรของเราไม่
ข้องในอะไร ๆ เลย เหมือนอภาหงษ์ ร่อนลงในเปือกตม เที่ยวไป
ในเปือกตมแล้ว ก็บินไปนั่น ๆ ดังนั้นแล้ว เมื่อจะทรงสอนสนิท
แสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-
-