พระธัมมปทุตฺตกแปล ภาค ๔ : หน้า 188/227

ประโยค๔ - พระธัมมปทุตฺตกแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 186 เมื่อภิญญูเหล่านั้นว่า " จงไปตามสถานที่สุกที่สมออยู" จึงหมอบลงแทบเท้าถ้วนว่า " ท่านเจ้าข้า เมื่อพวกพระเป็นเจ้าจักบ้านนี้อยู่ลอดถวายในพรรษา พวกระผมจะสมาทานดีทำ โบสถกรรม. " พระเดชะทั้งหลายรับแล้ว. ครั้งนั้น พวกมนุษย์อัดแน่นที่พักกลางคืนที่พักกลางวัน ที่องค์กรมและบรรดาศาล ถิ่นความอาดสะหว่า " วันนี้พวกเรา, พรุ่งนี้ พวกเรา " ได้ทำการบำรุงภิญญาเหล่านั้น. [ พวกภิญญัตั้งกติกากับอยู่ในพรรษา ] ในวันเจ้าพรรษา พระเดชะทั้งหลายทำกิจวัตรว่า " ผู้มีอายุ พวกเรารับมุ่งฐานในสำนัก ของพระพุทธเจ้าผู้ยังทรง พระชมอยู่, แต่วันจวนถึงพร้อมด้วยข้อปฏิบัติ พวกเราไม่อาจเอ็งพระพุทธเจ้าทั้งหลายให้ดีได้, องค์ ประตูอาถิ่นเปิดแล้วสำหรับ พวกทึกม, เพราะฉะนั้น วันเวลาภายในดอนเช่า และ เวลาบำรุงพระเดชะตอนเย็น ในกลาที่เหลือ พวกเราจักไม่อยู่ในที่แห่งเดียวกัน ๒ รูป; ความไม่พอใจกันแก่ท่านผู้ใด, เมื่อท่านผู้นั้น ตีระมัง, พวกเราจำไปสำนักท่านผู้นั้นทำ; ในส่วนกลางคืนหรือส่วนกลางวันอันจากนี้ พวกเราจักไม่ประมาทประกอบมัฏฐุฐานเนื่อง ฯ." [ ทุตดคณูบูชาอาศัยอยู่กับพวกภิญญุ ] เมื่อภิญญเหล่านั้น ครั้งทำกิจาอย่างนั้นอยู่, บรรจุภิญญใจคนหนึ่ง อาศัยธิคาเป็นอยู่, เมื่อภิญญาก็เกิดขึ้นในที่นี้, มีประสงค์จะอาศัยธิคาอันเป็นอยู่ จึงเดินทางไป, แม้พระเดชะทั้งหลายเที่ยวไป