พระอิ่มญาณทัศนา ภาค 4 - หน้าที่ 154 : หน้า 156/227

ประโยค - พระอิ่มญาณทัศนาแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 154 โจร. อะไร ๆ ไม่ได้เสียแตงดอก นางผู้เจริญ ธิดาเศรษฐี. ก็มีราคีของฉัน โกรธท่านแลหรือ ? โจร. ไม่โกรธ นางผู้เจริญ ธิดาเศรษฐี. เมื่อเป็นเช่นนั้น นี่ชื่ออะไร ? โจร. นางผู้เจริญ ฉันถูกจับนำไปวันนั้น บนบนไรต่อ เทวาดผู้ติดอยู่ที่ฐานะโจรได้ชีวิตแล้ว แม้หย่อนใด้ฉันด้วยอนามภาพแห่งเทวาดนั้นเหมือนกัน นางผู้เจริญ ฉันคิดว่า " ฉันตั้งพลิกธรรมมั่นไว้ต่อเทพดา." ธิดาเศรษฐี. นาย อย่าคิดเลย ดิฉันจักทำพลิกธรรม, ท่านจงบอก, ต้องการอะไร ? โจร. ต้องการข้าวเปลือกขาวชนิดนี้นี้น้อย และดอกไม้มีขาวดอกเป็นที่ ๕. ธิดาเศรษฐี. ดีละ นาย. ดีฉันจั Cupแจง ธิดาเศรษฐีนี้นจัดแจงพลิกธรรมทุกอย่างแล้ว จึงกล่าวว่า " มาเกิด นาย, เรายปกัน." โจร. นางผู้เจริญ ถ่อยนั้นนหล่อให้พวกญาติของหล่อนกลับเสีย ถือเอาผ้และเครื่องประดับที่มีค่ามาแล้วจงดแต่งตัว, เราจักหัวเราะเล่นพลางเดินไปอย่างสบาย. นางได้กระทำอย่างนั้นแล้ว, ทีนี้ ในเวลาถึงเชิงเขา โจรนั้นกล่าวนางว่า " นางผู้เจริญ เบื้องหน้านี้ เราจากไปกัน ๒ คน, ๑. พลิกมุข ปฏิสสูติญาณ รับซึ่งพลิธรรม คือ การบวงสรวง.