ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระบทธุปปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ หน้าที่ 211
ในขณะนั้น นางไม่รู้สึกถึงผ้าที่นุ่มชิ้นได้คลุด ถึงความเป็น
คนวิกลจริตยืนตะลึงอยู่ ร้องไหร่รำ่นั่นเพื่อเซวนไปว่า:-
"บุตร ๒ คน ตายเสียแล้ว, สามีของเรา ก็
ตายเสียก่อนเปล่า, มรดกดิราและพี่ชาย
ก็ถูกเผาบนเฆมตะก่อนอันเดียวกัน.."
คนทั้งหลายเห็นนางแล้ว เข้าใจว่า "หญิง ๆ ๆ" จึงถือเอา
หยากเขี่ย กอบฝุ่น โปร่งบนศีรษะ ขว้างด้วยก้อนดิน.
พระศาสดาประทับนั่งแสดงธรรมอยู่ในท่ามกลางบริษัท ๔ ใน
พระเชตวันมหาวิหาร ได้ทอดพระเนตรเห็นนางผู้อัญเชิญบูรมีมา
แสนกัลป์ สมบูรณ์ด้วยอภิบริหารเดินมาอยู่.
[ นางได้ตั้งความปรารถนาในใจชก่อน ]
ได้ยินว่า ในกาลแห่งพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าปฐมคร
นางปฐวารานั้น เห็นพระเถรีผู้นุ่มวินิจฉัยบูรมี อันพระปฐมคร-
ศาสดาทรงตั้งไว้ในตำแหน่งเอกอัคคะ ดั้งทั่วสักขะจันฑะแบน ตั้ง
ไว้ในสวนนันทวัน จึงทำความดีแล้ว ตั้งความปรารถนาไว้ว่า
"แม่หมอมั่ง พึงได้ตำแหน่งเลิศหากว่าพระเถรีผูทรงวันทีหลาย
ในสำนักพระพุทธเจ้าเช่นกันกับถ้วยพระอองค์," พระปฐมครทรงเจ้า
ทรงแสดงเห็นอนาคตสัญญาไป ก็ทรงทราบว่าความปรารถนาจะสำเร็จ
จึงทรงพยากรณ์ว่า "ในอนาคตกาล หญิงผู้นี้จะเป็นผู้เลิศกว่าพระเถรี
ผู้ทรงวันทั้งหลาย โดยนามปฐวารา ในคราสนาของพระโคดม
พุทธเจ้า."