พระธรรมปิฎกอานาปิลป ๔ - หน้าที่ ๗ : หน้า 9/227

ประโยค๒ - พระธรรมปิฎกอานาปิลป ๔ - หน้าที่ ๗ บทว่า ตาทิ้ง เป็นต้น ความว่า บุคคลพึงครอบ คือพึงเข้าไป นั่งใกล้ มันต์ตินท์ปานนั้น เพราะเมื่ออันตราศิลกอาจารย์เช่นนั้น อยู่ คุณอย่างประเสริฐย่อมมี โทษที่ลามก่อนไม่มี คือมีแต่ความ เจริญอย่างเดียว ไม่มีความเสื่อมเสีย ในที่สุดเทพนา ชนเป็นอันมาก บรรลุธรรมผลทั้งหลายมีโสดา- ปติผลเป็นต้น ดังนี้แหละ เรื่องพระราชธรร จบ.