พระยับปุจฉาภูมิอากาศแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 170 : หน้า 172/227

ประโยค- พระยับปุจฉาภูมิอากาศแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 170 [ แก่อรรถ ] บรรดาบเหล่านั้น นับว่า สงสม ความว่า ด้วยการบริจาค ทรัพย์พันหนึ่ง บาทพระคาถาว่า โย ยย สต มะ ความว่า ผู้ใดมีบริจาค ทรัพย์พันหนึ่งทุก ๆ เดือน พึงให้นาแก่โลกียมหาชน สิ้น ๑๐๐ ปี บาทพระคาถาว่า เอกุณ ภวิตุตา ความว่า ส่วนผู้ใดพึง บูชาท่านผู้นั้นนิ่มแล้ว ด้วยอาหารแห่งคุณเต็มวด โดยที่ศุลเบื้องต่ำ เป็นพระโสตบกัน โดยที่สุดเบื้องสูงเป็นพระนิสาส พมาถึงแทบ ประตูเรือน ด้วยอำนาจถวายภักษาพื้นที่หนึ่ง ด้วยอำนาจถวายอาหาร พองอัณฑภาพให้เป็นไปได้ หรือด้วยเพียงถวายเนื้อหยาบ บุญของ ผู้นั้นนั่นแหละ ประเสริฐ คืออัลเลิส ได้แก่มุสุต กว่าความบุญอันบุคคล นอกนี้บุญเฉลือนสิ้น ๑๐๐ ปี ในเวลาจบเทศนา พราหมณ์นั้นบรรลุโสตปิติดผลแล แล้ว ชนแม้ เหล่าอื่นเป็นอันมากบรรลุริยผลทั้งหลายมีโสตปิดผลเป็นต้น ดังนี้แหละ เรื่องพราหมณ์ผู้เป็นลุงของพระสารีบุตรเถร ขบ.