ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระเอกพระ_าจ พระแม่พฤกษ์ภาค ๔ หน้า11
พระเอก: ได้ เธอ.
สามเมรั คิดว่า " ถ้าคนทั้งหลายใบ้่ำซึ่งไม่มีมิจฉาเห็นปานนี้
สู่ที่ ๆ ชบปราณแล้ว ๆ ทำงานได้ เหตุใน? คุณมี
จิตแก้ ๆ จักไม่อาจเพื่อทำจิตของคนให้เป็นไปในอำนาจแล้ว บำเพ็ญ
สมธรรม." เธอเดินต่อไปเห็นพวกช่างศรางาเอาดูกรสนไฟแล้ว
เล็งด้วาหางตา คลาดให้รง จึงเรียนถามว่า " พวกนี้ ชื่อพวก
อะไรกัน? ครับ."
พระเอก: ชื่อช่างศร เธอ.
สามเมรั: ก็พวกเขา ทำอะไร กัน?
พระเอก: เขามีที่ไฟ แล้วจะคดูครให้ตรง.
สามเมรั: ลูกครัน มิจฉาไหม? ครับ.
พระเอก: ไม่มีมิจฉา เธอ.
เธอคิดว่า " ถ้าคนทั้งหลายถือเอาดูกรอสรอันไม่มีจิตตาไฟแล้ว
คลาดให้ตรงได้; เพราะเหตุไร ? แมคนมิจฉา จึงมาจไม่อาจเพื่อทำจิต
ของคนให้เป็นไปในอำนาจ แล้วบำเพ็ญสมธรรมล่ะ ?"
ครบสามเมรั เดินต่อไป เห็นช่างจากไม่ทำเครื่องทพพสภัฎจะมี
กำนลและดูมเป็นต้น จึงเรียนถามว่า " พวกนี้ ชื่อพวกอะไร ?
ครับ "
พระเอก: ชื่อช่างจาก เธอ.
สามเมรั: ก็พวกเขา ทำอะไร กัน?
พระเอก: เขาเอาไม้แล้วทำล้อแห่งยาน้อยเป็นต้น เธอ.