ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระอโยธา- พระอธิษฐานผิดแผน ภาค ๔- หน้าที่ 130
พระนคร. ทั่วเธอร่งสับคำสอนของพระธนนี้แล้ว ก็ได้รงทำอย่างนั้น.
ฝ่ายชาวเมืองเมื่อ ไม่ได้อิ่วออกไปข้างนอก ในวันที่ ๑ จึงปลงพระนมรเจ้าราชของตนเสีย ได้ถวายราชสมบัติแต่พระราชานั่น. ท้าวเธอทรงทำกรรมนี้แล้ว ในกาลเป็นที่สิ้นสุดแห่งอายุบังเกิดในเวทีใหม่แล้วในนรครามเทพมหาอุทยนขึ้นได้ประมาณโยชน์หนึ่ง, จุดจากติภาพนั้นแล้ว ถือปฐมศิลาในท้องมารดานั้นนั้นแหละอยู่ภายในท้องสั่น ๑ ปีมิด้วย ๑ เดือน นอนขวางอยู่ในท่าบ่างนิดสั้น ๑ วันเพราะความที่ตนคือปิดประตูเล็ก ๆ ทั้ง ๔.
ภิกษัทหลาย สิโรใหม่แล้วในนรครินามนั่นทองนั้น
เพราะกรรมที่เธออันพระนครแล้วถือภายในกาลนั้น ถือปฐมศิลาในท้องของมารดานั้นนั้นแหละ อยู่ในท้องสั่นกาลประมาณเท่านั้น เพราะความที่เธอปิดประตูเล็ก ๆ ทั้ง ๔, เป็นผู้ถึงความเป็นผู้มีลาคมี ยศเลิศ เพราะความที่เธออันนีฟังลูกใหม่ ด้วยประการอย่างนี้.
[ พวกภิญญาเชยชมของเราตะ ]
ในวันที่รังนี้ ภิกษัทหลายสนานกันว่า "แม่สามเณรผูเดียวทำเรือนยอด ๕๐๐ หลัง เพื่อภิญญ ๕๐๐ รูป มีฤา, มีบุญ, นำชมจริง." พระศาสดาเสด็จมาทรัสถามว่า "ภิกษัทหลายบัดนี้พวกเธอคุ่งประชุมด้วยถ้อยคำอะไรหนอ ? "เมื่อภิญญาเหล่านั้นกราบทูลว่า "ด้วยถ้อยคำเช่นนี้," ตรัสว่า "ภิกษัทหลาย บุตรของเราไม่มีบุญ, ไม่มีบาป; (เพรา) บุญและบาปทั้ง ๒ เธอเสี