การสนทนากับพราหมณ์เกี่ยวกับสุขและการป้องกัน : หน้า 179/227

ประโยค - พระธัมมะทัณฑ์ถูกฉฉกแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 177 [ พราหมณ์ถามเหตุที่หลายไม่ใหพรเสน่ห์ ] ลำดับนั้น เขากล่าวว่าสุขนั้นว่า "ผู้เจริญ ก็เพราะเหตุไง ? เมื่อผมไหว้ ท่านจึงกล่าวว่า 'ขอท่านจงเป็นผู้อยู่บน' ในเวลาที่เด็กนี้ไหว้ ไม่กล่าวคำอะไร ๆ ?" สหาย. พราหมณ์ดม์ อันตรายอย่างหนึ่งของเด็กนี้มีอยู่ พราหมณ์ดม์ เด็กจึงเป็นอยู่ตลอดกาลเท่าไร ? ขอรับ. สหาย. ๔ วัน พราหมณ์ดม์. เหตุเป็นเครื่องป้องกัน มีไหม ? ขอรับ. สหาย. เราไม่มีเหตุเป็นเครื่องป้องกัน. พราหมณ์ดม์. ก็ใครพูดเล่า ? ขอรับ. สหาย. พระสมณโคดม, ท่านจงไปลำบากของพระสมณโคดมนี้แล้วถามเกิด. พราหมณ์ดม์ ไปสำนักของพระศาสดา พราหมณ์ดม์นั้นไปสำนักของพระศาสดาให้ตัวก่อน. พระศาสดา ตรัสว่า "ท่านจงมีอายุยืน." แม้ในเวลาที่ชาดดีว่า ก็ครัสแก่นางอย่างนั้นเหมือนกัน ในเวลาที่เขาให้บุตรไหว้ได้ทรงนั่งเสย. เขาทูลถามพระศาสดาโดยย่อวนั้นแหละ แม้พระศาสดาก็ทรงพยากรณ์แกเขา