พระบรมปกป้องภาพ, ภาค 4 : หน้า 121/227

ประโยค- พระบรมปกป้องภาพ, ภาค 4- หน้าที่ 119 อันแปลกนี้ เพราะชาา, อุปปิสสะพิชาของเรา จักเห็นเหตุนี้แล้ว, ควรที่เราจะหนีไปบวงเสียในวันนี้แหละ." ที่นี้ พวกอาญอำเขาขึ้นสู่น่านอันเดียกับเด็กหญิงพาหหลิกไปแล้ว. เขาไปได้หน่อยหนึ่ง ง้างการถ่ายอูจจะว่า "ท่านทั้งหลาย จงหยุดย่านก่อน, ฉันลงไปแล้ววังกมา" ดังนี้ แล้ว ลงจากยานทำให้ซักหน่อยหนึ่ง ที่พุ่มไม้ พุ่มหนี่งแล้วจึงได้ไป. เขาไปได้นหนอยหนึ่งแล้วลงไปด้วยการอ้างนั้นนั่นแลแม่ก็ได้ทำอย่างนั้นเหมือนกันอีก. ลำดับนั้น พวกอาญอำเขากำหนดว่า "เรวะนี นี้ หึมั่นไป แท้ ๆ" จึงมิได้ทำการรักษาอย่างเข้มเจ้ง. เขาไปได้หน่อยหนึ่งถึง ไปด้วยการอ้งนั้นนั่นแลแม่แล้ว พวกอาญอำเขาแลเมืออีกแล้ว, กล่าวว่า ไปถึงว่าท่านจะชนะบวง." พวกอาญอำ. "ผู้มีอายุ เธอประดับด้วยเครื่องอังการพร้อมสรรพ, พวกข้าพเจ้า ไม่ทราบว่าเธอเป็นพระราชโอรสหรือเป็นบุตรของอมหัตย์, จักให้เบวยวอย่างไรได้."